Jane McGonigal doet haar best om vooroordelen over games te verminderen. Nu doen wel meer mensen dat, maar helaas zijn dat vaak geen succesvolle schrijfsters die een boek mogen uitbrengen, dus McGonigal heeft een voordeel. Haar boek “Why reality is broken” kwam dit jaar uit en beschrijft onder andere hoe een nieuwe generatie mensen die games spelen die trend kunnen gebruiken om een betere wereld te krijgen. En dus moeten er een aantal dingen opzij worden gezet. Nee, games zijn niet enkel gewelddadig. Nee, het is geen puur escapisme. Maar vooral: nee, het is geen verspilde tijd.
Bekijk en interview dat ze had met Stephen Colbert voor zijn programma, waarin ze de hoofdpunten uit de doeken doet en een aantal -terechte- vragen van Colbert pareert:
Ik vind het vooral mooi dat ze ingaat op de manieren die er zijn om de al druk gaande ‘gameification’ van ons leven in te zetten om goede dingen te bereiken: als we de bouwstenen van de oplossing voor het probleem kanker kunnen gieten in een vorm die voor de meeste mensen niet van een puzzelspel te onderscheiden is wordt het veel makkelijker om iets te betekenen met je ontspanning. Want ja, dan betekent dit wel iets:
Ik plaats dit natuurlijk niet zomaar: de acceptatie van games (of beter gezegd de eeuwige struggle om dat te laten gebeuren) ligt me na aan het hart. Op het moment dat iedereen die op dat moment leeft opgegroeid is met een vorm van het elektronische spelen (ik schat ergens rond het jaar 2065) ben ik vermoedelijk net dood. Geen gedachte waar ik veel troost uit haal, want ik zou het graag meemaken, die dag. Misschien heb ik geluk en word ik heel oud maar vijftien jaar aan slechte gewoontes hebben, ben ik bang, genoeg schade berokkend om dat een moeilijke wedstrijd te maken.
En dus moet ik hopen dat de volledige en onvoorwaardelijke acceptatie van games in alle lagen van de bevolking zich eerder voltrekt dan over een jaar of 55. De tijd wint het vanzelf wel, maar als game-enthousiasten kunnen we daar ook iets aan doen, en boeken zoals die van McGonigal dragen daar hun steentje aan bij. Dus haal het. Lees het. Pass het. Doe een oude man een plezier.
