Eerst had je de Babyboomers – mijn ouders – en daarna kwam Generatie X, gevolgd door de Millennials (Generatie Y). Inmiddels zijn er al de Digitieners oftewel Generatie Z en iedere generatie die daarna komt zal weer een eigen naam krijgen. Als het beestje maar een naam heeft, dat praat makkelijk. Maar voor de ‘micro-generatie’ die is geboren tussen 1977 en 1983 is nu een nieuwe naam bedacht: de Xennials. Zij met een analoge kindertijd, maar een digitaal volwassen leven. Zij die nog weten hoe het is om een huistelefoon te hebben, want die gebruikte je om na schooltijd je vriendjes en vriendinnetjes te bellen om af te spreken – telefoonnummers kende je uit je hoofd. Daarmee ging je kijken of het ijs dik genoeg was om te schaatsen en keek je videobanden met Grease. Toen je ging studeren kocht je een mobiele telefoon en kreeg je je eerste echte e-mailadres. En er was een tijd dat msn’en je grootste hobby was. Ik ben geboren in 1982, een echte Xennial dus. Zeg maar de laatste generatie die nog zonder technologie ‘groot is geworden’.
De reden dat deze groep nu een eigen naam heeft gekregen is omdat ze nergens écht bijhoren. Ze lijken op Generatie X en de Millennials, maar zijn dat niet helemaal. Het is groep mensen die niet is opgegroeid met technologie, maar er wel meer dan handig mee is. En dus heeft een professor in de sociologie in Melbourne er een naam voor bedacht: Xennials.
Dan Woodman, de bedenker van de titel voor de Xennial-generatie is zelf ook zo iemand, geboren in 1980. Volgens hem heeft deze generatie een unieke ervaring met technologie: het zijn de eerste twintigers die tablets gingen gebruiken en het is de eerste groep volwassen mensen die volledig op ging in sociale media.
Maar waarom moet dat dan een eigen naam hebben? Handig voor marketeers. Dat is namelijk ook de hele reden dat die andere generaties een naam hebben. Want wanneer je exact weet tegen welke doelgroep je aan het praten bent, en wat kun persoonlijke kenmerken zijn, kun je ze eenvoudiger beïnvloeden met nieuwe producten en diensten.
En ook al ben ik dan een van die laatste mensen die dus nog zonder internet en technologie groot is geworden, – werkstukken schreef je gewoon met de hand en dan was je rechterpink helemaal blauw – ik ben er behoorlijk blij om, want de herinneringen aan mijn jeugd zijn onbetaalbaar. Maar dat zal iedere generatie hebben…
© Andrew Stefanovsky – Fotolia.
