Het rommelt enorm achter de schermen in de verhuurmarkt voor vakantiehuizen. Die markt wordt gedomineerd door een aantal grote partijen zoals Airbnb, HomeAway en Belvilla. Het zijn bekende namen waar mensen doorgaans alle vertrouwen in hebben, maar er zit iets scheef: de prijs, om precies te zijn.
Als je namelijk gaat kijken hoe de prijs van het huren van een vakantiehuis wordt opgebouwd bij deze partijen blijkt dat er steeds minder verdiend wordt door de verhuurders, terwijl de huurders wel steeds meer moeten gaan betalen. Er blijft een gestaag groeiend gedeelte van het geld aan de strijkstok hangen, ten nadele van de mensen die geholpen zouden moeten worden door deze sites en apps. Voornamelijk de huurders zijn de sjaak, want extra kosten worden vaker wel dan niet doorberekend aan de huurder, die steeds meer moet betalen voor zijn tijdelijke optrekje.
Micazu.nl, een Nederlands online platform voor vakantiewoningen die het op een heel andere manier doet, heeft twee whitepapers uitgebracht waarin je precies kunt zien hoe zowel huurders als verhuurders financieel steeds worden uitgeknepen via constructies met ondoorzichtige provisies en boekingskosten. Er zijn allerlei manieren waarop het geld omwegen maakt voordat het bij de rechtmatige ontvanger terecht komt.
Zo is er het hele principe van uitgestelde betaling, iets dat veel grote bedrijven doen. Je betaalt als huurder aan de tussenpersoon, die het geld vervolgens “voor de veiligheid” parkeert voordat de verhuurder het krijgt. Als je met een (vaker terugkomende) huurder één-op-één afspraken wilt maken doe je dat op eigen risico: het is streng verboden bij de grote sites om dat te doen.
Vooral voor de bezitters van ‘echte’ vakantiehuizen die het bijvoorbeeld ook al verhuurden voordat Airbnb op de proppen kwam is het irritant: alle verwijzingen naar hun eigen site, waar mensen zonder tussenkomst van de derde partij kunnen boeken, worden verwijderd. Het wordt je steeds moeilijker gemaakt om de tussenpersoon uit te schakelen. Het enige wat er nog aan scheelt is een heus exclusiviteitscontract met boeteclausule!
Jens van den Broek, (Algemeen Directeur Micazu), noemt de wijze waarop internationale boekingssites de markt proberen af te romen stuitend: “De platformen maken misbruik van de situatie en drijven de kosten voor zowel de verhuurder als de huurder onnodig en stelselmatig op. Op die manier is het verhuren van je vakantiehuis niet leuk meer! Wij doen daar niet aan mee! En dat willen met deze twee whitepapers duidelijk maken.”
Het is het aloude probleem van een systeem dat zo populair is geworden dat het bijna alle andere heeft vervangen. Nu dat de huurder dusdanig afhankelijk is van de grote partijen om een huis te boeken weten die laatste dat ze de verhuurders in de tang hebben. Ze kunnen (bijna) nergens heen en daarom is het voor een partij als Micazu, die het echt anders willen doen, zo belangrijk om in de kijker te komen.
De huizensite, met een aanbod van 7.000 vakantiehuizen van Nederlandse eigenaren, laat huurders en verhuurders zelf onderling afrekenen en eist geen boekingskosten van huurders. Je betaalt als verhuurder natuurlijk wel om er bij te mogen, maar verder is er geen glijdende schaal van vage kosten die de zaken ingewikkeld maakt.
In de whitepapers kun je zien dat de extra kosten voor huurders bij de grote partijen voor hetzelfde vakantiehuis variëren van vijf tot wel vijftig procent extra ten opzichte van de één-op-één methode van Micazu. Logischerwijs hebben ze zelf iets bij te winnen met het bekend maken van deze informatie, maar het verschil is soms wel erg schrijnend.
Niet alleen wil Micazu de financiën helder maken, ook de communicatie tussen huurder en verhuurder is belangrijk. Daarom laat het platform alleen Nederlandse verhuurders toe, zodat je altijd met iemand in je eigen taal kunt spreken, zou zich iets voordoen met een vakantiehuis waar je gaat overnachten. Het is ook voor verhuurders prettig, want sociale controle werkt toch beter als je met landgenoten van doen hebt.
[Afbeeldingen © Micazu.nl]