Als je nog van plan was naar China te gaan moet je vanaf volgend jaar rekening houden met het feit dat je geen mail, geen maps, geen Facebook, zeg maar helemaal niks hebt op het internet dat je kunt bereiken. China heeft altijd al geprobeerd de zaak dicht te houden, maar er was altijd wel een VPN die je kon gebruiken om toch even Twitter te checken. Die VPN’s werden als ze te populair werden weer afgesloten, maar dan kwam er altijd wel een nieuwe opduiken.
Dat is vanaf februari 2018 voorbij, want dan gaat China de drie grote internet-aanbieders zelf aanpakken als ze nog enig VPN-verkeer doorlaten. Dat betekent effectief dat iedereen die in China een VPN aanbiedt zijn bedrijf kan opdoeken, want er is geen deur meer door de Great Chinese Firewall. Alle VPN’s gaan offline.
De grote vraag is: pikken de Chinezen dat nog? Die zijn inmiddels steeds meer aan het wennen aan de toegang tot het Westen die ze (stiekem) hebben en als er straks echt niemand meer over de grens kan kijken zal dat wel wat irritatie gaan opwekken bij de Chinese millennials. Daarnaast is het natuurlijk ook dodelijk voor iedereen die zaken wil doen in China, want je kunt letterlijk niks meer gebruiken dat verbinding moet maken met Westerse servers.
Waarom is dat voor ons belangrijk? Er zijn een paar mogelijke uitkomsten die deze regel zou kunnen uitlokken. Een daarvan is dus dat de Chinezen hun regering minder waarderen, maar we zijn nog een heel aantal stappen verwijderd van genoeg ontevredenheid voor echte verandering. Het aantal mensen dat VPN’s gebruikt daar loopt weliswaar in de miljoenen, maar op de Chinese populatie is dat nog niet veel. Het laat wel zien hoe wanhopig de regering is om de veranderingen tegen te gaan die spelen in het land.
Een ander aspect (en misschien ook wel een van de redenen dat de Chinese regering dit doet naast het politieke gesteggel) is dat het afsluiten van de muur rond China betekent dat nog meer Westerse bedrijven zich gaan terugtrekken uit het land, waardoor er meer mogelijkheid is voor Chinese alternatieven om geld te verdienen voor de eigen staat.
Maar erger nog: als dat straks gewoon blijkt te werken is het wachten op het volgende land dat gewoon de hele zaak afsluit. Nu is het verschil met China en veel andere…eh…minder vrije landen dat ze de infrastructuur en productiecapaciteit wel op orde hebben in China. Het land heeft feitelijk niemand nodig om een heel ecosysteem te laten opbloeien (dat is er feitelijk gezien al) en dat doet een Turkije ze niet na, bijvoorbeeld. Dat wil echter niet zeggen dat ze het niet zullen proberen.
[Afbeeldingen © Kadmy – Fotolia]
