Resident Evil 2 was een topgame in 1996, maar dat wilde niet automatisch zeggen dat de remake van dit jaar ook zo goed zou worden. Capcom is fifty-fifty als het gaat om het terughalen van hun oudere titels: óf het gaat heel goed, óf het wordt een laffe HD remaster die zo weinig mogelijk moeite doet om een game naar de tegenwoordige tijd te trekken. Na het spelen van de demo dacht ik al dat het goed zou komen, maar nadat ik het verhaal inmiddels zowel met Leon als met Claire heb gespeeld en me verschillende hoedjes heb geschrokken tijdens die sessies kan ik met tevredenheid melden dat deze remake (want alles is nieuw) helemaal top is, net zoals de advertentie.
Ten eerste ziet de game er uit zoals je zou verwachten in 2019, met volledige camerabesturing, mooie achtergronden en verrassend mooie cutscenes, maar dat is nog maar het begin. Het voornaamste dat Capcom heeft gedaan is dat de game ook speelt als een moderne game. De inmiddels ruwe randjes van de oude Resident Evil-serie zijn er helemaal afgeschaafd en zowel de menu’s als de besturing van Leon of Claire zijn goed. Denk Resident Evil 4/5 maar dan nog iets makkelijker.
Je zou misschien denken dat die verbeteringen de game een stuk makkelijker maken om te spelen en daardoor de spanning minder zou zijn, maar dat is niet zo. Doordat de zombies en andere vijanden ook een stuk vervelender zijn dan vroeger word je nog steeds in het typische Resident Evil-dilemma geduwd. Je hebt nooit genoeg kogels om alles af te maken (althans niet als je op de gewone moeilijkheidsgraad speelt, wat ik sterk aanraad) dus je moet soms gewoon maar proberen te vluchten of rondlopen terwijl je levensindicator vies rood is en dan maar hopen dat je niet gegrepen wordt door die ene zombie die nog in een kamer rondloopt.
Aangezien het een remake is weet je als terugkerende speler eigenlijk al hoe het allemaal gaat lopen, maar dat verandert niets aan de spanning die tijdens het spelen ontstaat. Dat komt niet in de laatste plaats door een aantal vijanden die in principe onverwoestbaar zijn en waarbij je dus echt geen andere keuze hebt dan je uit de voeten maken. De manier waarop het geluid van deze rondlopende verschrikkingen wordt gebruikt om je bang te maken is geweldig, want ik heb meerdere malen minutenlang zitten luisteren naar voetstappen terwijl “komniethierheenkomniethierheenkomniethierheen” door mijn hoofd gonsde. Het is reuze effectief, maar ook andere vijanden zijn met zorg gemaakt.
Daarnaast zijn ook de dingen die je moet doen en oprapen om van A naar B te komen veranderd, of is het in elk geval lang genoeg geleden dat ik het allemaal niet meer herkende. Resident Evil blijft een game waarbij het managen van je items vaak belangrijker is dan het vermoorden van de zombies, maar de mogelijkheden om meer dingen te kunnen oprapen door middel van heuptasjes (zo veel heuptasjes) helpt wel en doordat items die je niet hebt opgeraapt ook op je map worden gemarkeerd kom je niet vaak in een situatie terecht waar je een item niet hebt gezien of opgeraapt en daardoor niet door de volgende deur komt. De remake zorgt in die zin dat de frustrerende aspecten van de oude game verdwijnen en alleen nog de stress overblijft die je zou moeten hebben en die je jezelf aandoet.
Doordat er meer dan genoeg extra’s inzitten blijft deze game ook op de langere termijn leuk. Terwijl de weg door het politiebureau en de rest van de game in principe niet heel anders is met Claire dan met Leon wordt er slim met sleutels, items en hints gewisseld en verandert dat de zaak helemaal. Daarnaast zitten er nog een hoop andere korte verhaaltjes in de game die gespeeld worden als een soort speedrun, waarin je met beperkte middelen zo ver mogelijk moet zien te komen. Dat is knap lastig en een flinke uitdaging voor de mensen die echt niet genoeg kunnen krijgen van de game.
Capcom is met deze remake een hele andere weg ingeslagen dan het first-person griezelen in Resident Evil 7, maar wat mij betreft mogen de komende delen ook in deze vorm gemaakt worden. Het is niet alleen spannend, maar werkt ook voor de huidige gamer. Het zal niet toevallig zijn dat deze remake met zoveel zorg is gedaan, want als er in de komende jaren niet meer van dit werk uit Capcom komt zou ik flink verbaasd zijn. Sterker nog: ik zou teleurgesteld zijn, want de Resident Evil 2 remake is wat mij betreft een prima blauwdruk voor de komende jaren van de serie. Laat deel drie maar komen in elk geval, dan zien we daarna wel verder…
[Afbeeldingen © Capcom]
