We speelden laatst Blair Witch, een game waarin je met een hond op pad wordt gestuurd. Die hond is niet gewoon opvulling, het is je lifeline in dat spel. Er zijn meer games waarin je vooral verder komt door trouwe dieren. Die krijgen deze Dierendag wat extra aandacht.
De wereld is een wrede plek, een wrede plek waarin net een apocalyps heeft plaatsgevonden. Dan kun je wel een beetje steun gebruiken. Die komt in de vorm van Dogmeat. In eerste instantie liep het dier achter je aan, maar later in de reeks kon je hem ook inzetten om bijvoorbeeld aan te vallen. De hond kan zelfs helpen zoeken naar allerlei essentiële items in die inmiddels veel veranderde wereld.
Waar Dogmeat nog een naam heeft (hoewel, dat had hij niet altijd), heeft de hond in Fable 2 dat niet. Die kun je door een naam op zijn bandje te zetten zelf een naam geven. Hij kan truukjes zoals een pootje geven en hij is simpelweg het zonnetje in huis. Niet alleen dankzij zijn persoonlijkheid: hij kan je helpen schatkistjes te vinden, of iets voor je opzoeken dat je nodig hebt in een zijmissie. Interessant aan dit gamedier is dat hij meeverandert. Wordt je held goed, dan is de hond die zonnestraal, maar ben je meer van de evil kant van het leven, dan zie je dat ook terug in Dog.
Je kunt discussiëren over het type dier dat Agro is, maar een paard is minstens net zo’n trouwe metgezel als de gemiddelde hond. Een paard als Agro is echter van een heel ander niveau. Agro is meer dan Link’s Epona. Agro is een stille kracht, die hoofdpersonage Wander over ingewikkelde bruggen meeneemt die hij nooit alleen had kunnen oversteken. Wander is enorm belangrijk voor Agro en andersom, wat overduidelijk en zeer pijnlijk tot uiting komt in het mooie Shadow of the Colossus.
Oké, Pokémon zijn echt geen dieren, maar sinds we Pikachu als detective in de gewone wereld hebben gezien in de bioscoopfilm Detective Pikachu, rekenen we Ash’s beste vriend gewoon als beest. Er zijn natuurlijk nog veel meer Pokémon te kiezen die minstens net zo schattig of fluffy zijn, maar er is er maar één die in elke Pokémon-game op de één of andere manier toch weer de boventoon weet te voeren. Pikachu is de ultieme representatie van de decennia-oude franchise.
“Kweh kweh kweh!” We rekenen Chocobo uit Final Fantasy gewoon mee als struisvogel, want dat is waar dit gele gesnavelte het meest op lijkt. Je kunt Chocobo gebruiken om op te rijden en dat is een grote plus voor een game als Final Fantasy, waar je aardig wat kilometers aflegt. Niet iedereen wordt even gelukkig van deze vogels, want ze zijn soms behoorlijk irritant met hun gekwetter. Om nog maar te zwijgen over hun rap…
Waar Agro is, daar moet ook Epona zijn. The Legend of Zelda’s Link is de gelukkige die Epona mag aanroepen. Dit paard zorgt er niet alleen voor dat een heleboel tijd wordt bespaard, ze is ook nog heel sterk en prachtig om te zien. Plus, wanneer Link haar berijdt, dan kan hij niet worden gekwetst door vijanden. Toch best tof dat die twee samen zo ver zijn gekomen, gezien het feit dat Epona in eerste instantie niets van de jongeman moest hebben.
Een iets minder bekende, maar daarom niet minder beminde, titel is Valiant Hearts. Deze kleinere game is niet alleen je tijd waard door de toffe puzzels en de speciale manier waarop het je geschiedenislessen bijbrengt zoals je die tijdens je studie nooit had kunnen leren. Valiant Hearts is ook bijzonder om zijn personages, die allemaal niet hardop spreken, maar slechts wat murmelen. Eén van die personages is Walt, een Doberman Pincher die je kan helpen met de puzzels. Dat doe je niet door hem aan te sturen; je kunt hem namelijk ook besturen. Bijzonder detail is dat hij zowel Franse als Duitse soldaten kan afleiden. Niemand kan deze zachtaardige Walt weerstaan.
Fijne dierendag!
