In Aziatische landen gaat men anders om met privacy dan bij ons. Hier werden gisteren nog de Big Brother Awards uitgereikt aan ministers die verantwoordelijk zijn voor de coronatoegangsbewijzen. In Zuid-Korea doen ze een stuk minder moeilijk over het inzetten van AI-gezichtsherkenning om personen die besmet zijn met het coronavirus op te sporen. Ok, het is nog een pilot, maar het feit dat men serieus nadenkt om een dergelijk systeem te gaan inzetten, gaat voor onze begrippen best ver.
Sinds het begin van de corona pandemie is het al duidelijk dat Aziatische landen – gevoed door uitbraken van eerdere SARS-virussen – een heel stuk strenger zijn als het gaat om lockdowns en quarantaine. Ben je besmet, dan blijf je binnen, liefst in een afgezonderde ruimte, punt! Word je buiten of in het bijzijn van andere personen ‘gepakt’, dan heeft dat grote gevolgen. Om die pakkans nu te vergroten, en de bewegingen van besmette personen in de gaten te houden, wil Zuid-Korea een AI-gestuurd gezichtsherkeningssysteem gaan inzetten. Binnenkort start in de stand Buncheon de eerste pilot.
Het systeem maakt gebruik van AI-algoritmen en gezichtsherkenningstechnologie om beelden te analyseren die zijn verzameld door meer dan 10.820 CCTV-camera’s. Zo wil men niet alleen de bewegingen van een geïnfecteerde persoon volgen, maar ook iedereen met wie ze nauw contact hadden. Daarnaast kan het systeem ook zien of de personen al dan niet een mondneusmasker droegen.
Een medewerker van de stad Buncheon verklaarde tegenover Reuters dat het systeem vooral bedoeld is om het bron- en contactonderzoek te ondersteunen. Op dit moment kunnen de ‘handjes’ die daarvoor beschikbaar zijn, in een stad met meer dan 800.000 inwoners, het werk niet meer aan. Een geautomatiseerd systeem, op basis van AI-algoritmen en gezichtsherkenning, is daarvoor een prima oplossing. Het systeem is in staat om tot tien mensen tegelijkertijd op te sporen binnen vijf tot tien minuten.
Echter, in het 110 pagina tellende ‘business plan’ van het systeem dat in handen is van Reuters, is handhaving ook een onderwerp. In eerste instantie vooral om opsporingsambtenaren te helpen die de whereabouts van besmette personen moeten controleren. Die kunnen nu nog niet veel anders dan de betreffende personen op hun blauwe ogen te geloven. Met de gezichtsherkenningsdata van bijna 11.000 camera’s die door de hele stad hangen, kan dan ook echt gecontroleerd worden of de besmette persoon niet buiten geweest is.
Overigens is het inzetten van gezichtsherkenning tijdens de corona pandemie niet nieuw. Een onderzoek van de Columbia Law School (New York) noemt landen als China, Rusland, India, Polen en Japan, evenals verschillende Amerikaanse staten. Daar zouden ook al experimenten gehouden zijn, of nog worden, met gezichtsherkenningssystemen voor het volgen van COVID-19-patiënten.
