Het succes van het Zuid-Koreaanse Hyundai is inmiddels wel bekend. Als je als nummer 3 op de ranglijst van meest succesvolle automerken staat -en eigenlijk zelfs nog maar een runner-up bent- zijn de verwachtingen hoog. Het succes is vooral een optelsom van een aantal modellen dat de laatste jaren op de markt is gekomen. Zowel van het huismerk zelf als van Kia die het platform deelt waarop onder andere de Hyundai Kona en de Ioniq 5 staan. Vrijwel alle bolides vanaf 2020 behoren inmiddels tot de bestverkochte auto’s in Europa en in Nederland.
Om die positie in een sterk concurrerende markt te veroveren moet er van alles aan de hand zijn. Beter gezegd, alles moet wel kloppen, zowel op het gebied van kwaliteit, garantie als pricing. Maar nog belangrijker, de auto’s moeten een groot publiek aanspreken, geliefd zijn en inspelen op een veranderende markt waarin elektrisch rijden steeds belangrijker wordt. Elektrische auto’s (EV’s) zijn hot en dat is niet alleen in ons landje. EV’s zijn zelfs langzaam de norm aan het worden al duurt nog wel een aantal decennia voordat de laatste benzinemotor zonder brandstof komt te staan.
Het aanspreken van een groot publiek valt en staat ook met het design. Een proces dat soms jaren kan duren, zeker als het om een conceptcar gaat. Zeg maar de blueprint, de moeder, het origineel waarvan alle volgende modellen zijn afgeleid. Dit zijn de modellen waar designers volledig op los kunnen gaan. Zelden komen deze modellen ook daadwerkelijk 1:1 op de markt. Design is vaak een creatief proces wat in het onderbewustzijn ontstaat. Ingegeven door beelden waar van je soms zelf niet weet waar ze vandaan komen. Snippets die een optelsom zijn van herinneringen, ervaringen die door cultuur, tijdsbeeld en trends.
Toch lijkt het toch voor designers niet altijd even makkelijk als het om elektrische auto’s gaat. Vaak is neus van een EV zo’n beetje het achtergebleven kindje. Van ‘hoe kun je het verzinnen’ tot aan vernieuwend of ‘never seen before’. Wat dat betreft lijken de design iconen van Hyundai een soort ‘carte blanche’ te hebben. De vraag is wel waar zijn hun inspiratie vandaan halen, want toeval bestaat niet.
Of het design allesbepalend is voor een automerk is niet helemaal waar. Maar uiteindelijk wil je wel het liefst een auto die ook mooi is, die past bij jouw lifestyle, een auto waar de buren (het is te hopen voor de eigenaar) met gepaste jaloezie naar kijken. Precies als alles lijkt te kloppen wat prijs en kwaliteit betreft, kan juist het design de doorslaggevende factor zijn.
Soms is het design een logisch gevolg van het verleden en is een element een metafoor voor het uiteindelijke ontwerp. Zo gaan we voor de oorsprong van het bijzondere design van verlichting van de Ioniq 5 terug naar een coupéversie van de Hyundai Pony uit de vorige eeuw. De eerste vertaling van de hoekige vormen van de koplampen stond model voor de vierkante lichten met led verlichting in een conceptcar die uiteindelijk de inspiratie zijn geworden voor de totale voorkant van de Ioniq5.
De vraag is alleen: waar komt het idee vandaan om die eerste lampen van de Pony te gebruiken? Het is het verborgen leven van de designer waarvan hij zich waarschijnlijk niet meer weet te herinneren hoe hij dat heeft bedacht. En dan kunnen allerlei dingen die je dagelijks tegenkomt uiteindelijk je helpen bij je uiteindelijke idee. En wie weet lag dat idee gewoon op straat, zonder dat je dat je ooit gaat herinneren. Design en cultuur zijn in Zuid Korea nauw met elkaar verbonden en zijn een blijvende inspiratiebron waarvan het gezicht iedere dag veranderd.
Hoe geweldig is het als je kans krijgt om af te spreken met Diana Kloster in in Seoul om met haar te praten en samen te ervaren waar zij inspiratie vandaan haalt voor haar ontwerpen. Voor Diana is het belangrijkste het vinden van een balans in alles, deels geïnspireerd door het land, de menselijke waarden en de rust. Die rust staat in een schril contrast met het leven in Seoul waar op iedere hoek van de straat wel iets gebeurt. Hier zijn het juist de draadjes die je oppakt en die je onzichtbaar meeneemt in je design. Het is ook hoe de technieken van ambachtslieden vertaald worden naar wat Hyundai wil gebruiken bij de productie van hun modellen.
Diana haalt haar inspiratie vooral uit de straten in Seognsu-dong. Inmiddels uitgegroeid tot de meest trendy en creatieve plek in Seoul. In Seongsu-dong is niets hetzelfde en blijft niets hetzelfde. Na mijn eerste bezoek aan dit deel van Seoul lijkt het te kloppen, want van alles wat ik me herinner is niet veel te terug te vinden. Het is een grote doos vol met creativiteit waar je terug blijft komen. Zo spreken we drie weken geleden af bij een tent met en Nederlandse naam, Het Oude Café. Dat was overduidelijk te voorbarig, want sinds een paar dagen is het inmiddels omgebouwd tot een pop-up store van een kledingmerk.
Seongsu-dong beschrijven is slechts tijdelijk, want alles wat we tegenkomen heeft een beperkte houdbaarheidsdatum. Ook al zijn er populaire merken die verzekerd willen zijn van een vast plekje. De straten van Seongsu-dong zijn uniek, al wordt het steeds vaker het Brooklyn van Seoul genoemd. Het is een mix van alles. Je vindt hier naast ontelbare eettentjes en coffeshops nog steeds volop panden waar locals oude meuk aan het opknappen zijn van spullen die gezien hun vergaande staat van ontbinding eigenlijk de container in moeten.
Er zijn relatief veel oude garages waar ze ergens bezig zijn om een compleet in elkaar gedeukte neus van een Masarati te vervangen (wat die hier doet begrijp je pas als je er geweest bent). Halverwege een van de straten lopen we tegen een pop-upstore van Burberry aan. Een soort piece of art in paars met goud, met een groot plein en een co-branded coffee-shop. Om binnen te komen moet je wel vooraf een afspraak maken. Wie denkt hier spullen te vinden met het beroemde ruitje wordt teleurgesteld.
Tijdens ons verblijf test Burberry in Seongsu-dong een nieuwe collectie uit. De straat heeft nog net geen Burberry take-over maar zo ervaar je het wel. De pop-up store zit in wat oude panden die zijn omgetoverd door er gewoon decoratie over heen te hangen. Binnenkomen doe je alleen op afspraak. De styling is anders: minder ruitjes. Prijzen zijn er niet, die hoor je pas als je een bestelling plaatst. Slimmer kan, niet want zo kun je ook het prijsniveau testen.
Terugtrekken kan niet, je wordt geacht als je hier gaat shoppen dat je alles kunt betalen, ongeacht de prijs. Het is ook nog eens een tijdelijke collectie. Waarschijnlijk kost de opzet en vermogen maar wie hier komt heeft waarschijnlijk voldoende in kas. 10 meter verder is een gele pop-up store van Burberry met warmtekruiken die dan weer wel een fraai ruitje hebben. Over een paar weken is alles weer verdwenen en staat er ander merk te trappelen om deze locatie weer om te bouwen tot hun wereld.
Het is een pop-up wereldje wat zo snel verandert, waardoor de draadjes die je hier vindt zomaar een bol kunnen vormen die uiteenspat in honderden nieuwe ideeën. Eigenlijk hoeft Diana niets meer uit te leggen. Met een beetje ADHD tank je je zelf hier helemaal vol met creatieve impulsen voor nog eens 10-tallen nieuwe Ioniq-modellen.
Het ontwerp van de Ioniq 6 komt Simon Loasby, voormalig designer van onder andere Volkswagen. Met hem spreken we af op de 19e verdieping van het Anteroom hotel waar een café met overdekt terras is. Volgens Simon het mooiste plekje van Seoul, vooral omdat je hierdoor aan glazen afscheiding een prachtig uitzicht hebt over de stad.
Na flink wat omzwervingen over de gehele wereld heeft ook hij hier een plek gevonden die hem inspireert. Het is hetzelfde verhaal. De cultuur, de atmosfeer van de stad, de mensen, wie hier komt gaat niet zo maar weer weg. Zijn favoriete inspiratiebron ligt beneden ons. Misschien is Sinsa-dong dit wel het lot over 10 jaar van Seongsu-dong want dit is eveneens een trendy gebied. Hier zijn echter de echte pop-up shops verdwenen en is op veel plekken de architectuur de baas.
De shops die hier zitten wisselen wel vaak van collectie, maar blijven wel vaak hangen. Het is het gebied waar Michael Jordan een van zijn eerste concept stores heeft geopend. Weg van Nike, met alleen het logo van Air-Jordan. Gelegen in een straatje met nauwelijks winkels of wat dan ook. Zijn naam is voldoende, wie hier wil zijn komt toch wel. Boven op het dak is een klein basketbalveldje waar 3 tegen 3 kan worden gespeeld. Only for fans, een plek waar de lucky-ones af en toe een potje kunnen ballen met als inzet wat unieke exemplaren. Er inmiddels nog twee van deze conceptstores verborgen over de wereld. Je zult maar een blogger zijn met een basketbalverleden om hier even te mogen kijken…
Het is ook het gebied van Photobooth-winkeltjes. Hier ga je met anderen naar binnen, pak je zelf wat kleding of andere attributen en doe je het liefst met zoveel mogelijk anderen een photoshoot. De plekken zijn tevens populair bij Tiktokkers en Instagrammers. De prijs is afhankelijk van het aantal personen en foto’s. Leuk is het wel, duur is het niet. Na afloop ruim je alles op voor de volgende. Een concept zonder personeel, wat bij ons vrijwel niet mogelijk zou zijn.
Waar Diana Kloster draadjes vindt is haar creatieve werkomgeving is dit juist een plek voor Simon Loasby waar je vooral conceptueel veel inspiratie op kunt doen. Je kunt het niet programmeren maar wel waarnemen. Dat de Ioniq 6 de vormen en stijl heeft gekregen zoals hij nu rondrijdt is ergens op straat begonnen.
Als je het allemaal bij elkaar optelt kun je zeggen dat de designcultuur hier in Seoul gewoon op straat ligt. De vraag is alleen of jij het ook ziet en of je alle prikkels die voorbij komen ook kunt vertalen naar tastbare ideeën in alle facetten van design.
