De Airbus A380 is al bijna zestien jaar het grootste passagiersvliegtuig die door de lucht zoeft. Het toestel kende vanaf de eerste dag de nodige ontwikkel- en productieproblemen. Economische tegenslagen en de veranderende luchtvaart door de komst van prijsvechters als Ryanair en EasyJet hebben de A380 de nodige parten gespeeld. Met de coronapandemie en de veranderde klimaatdoelen (minder uitstoot, bewuster reizen) leek het toestel de afgelopen jaren, veel eerder dan oorspronkelijk gepland, het einde van zijn levensduur bereikt te hebben. Veel maatschappijen zetten hun A380’s vervroegd aan de grond en ontvouwden plannen voor een vroegtijdige vervanging van hun A380 vloot.
Toch lijkt het sentiment rondom het grootste passagiersvliegtuig van de wereld dit jaar weer wat om te slaan. Voor Airbus naar de goede kant van de weegschaal. Luchtvaartmaatschappijen als Lufthansa besloten de eerder geparkeerde A380’s weer in gebruik te nemen. Ook Quantas vliegt alweer een tijdje met het toestel, als is dat wel uit nood geboren. Qatar Airways heeft die beslissing nog niet genomen nadat de CEO van die maatschappij vorig jaar bekende dat het bedrijf spijt had dat ze de A380 ooit aan hun vloot toegevoegd hebben.
Een andere grote A380 klant, Emirates, heeft deze week juist het tegenovergestelde geroepen. Daar is men juist zeer te spreken over de monsterjumbo van Airbus. Zo erg zelf dat zij besloten hebben om de huidige A380’s nog zeker tot het eind van het volgende decennium (de jaren 30, red.) in dienst te houden.
Er worden al een tijdje geen nieuwe Airbus A380’s gebouwd. Airbus heeft de productie ervan, in de coronatijden en gedreven door duurzaamheidsdoelstellingen, in 2021 al stopgezet. De laatste A380 die gebouwd werd, dat zal na bovenstaand verhaal niemand echt verbazen, ging naar… precies, Emirates.
De directeur van Emirates hoopt zelfs dat Airbus ooit op haar beslissing terugkomt en weer A380’s gaat bouwen. Niet meer in de configuratie zoals de huidige toestellen, maar wellicht een modernere variant die lichter en zuiniger is. Dat is wellicht een ijdele hoop, maar… zeg nooit, nooit. Zeker niet in de luchtvaart.
Toen de Airbus A380 gepresenteerd werd, was het met afstand het grootste passagiersvliegtuig in de geschiedenis van de gemotoriseerde luchtvaart. Die startte in 1903, toen de gebroeders Orville en Wilbur Wright voor het eerste met een gemotoriseerd toestel – die meer weg had van een hangglider – vlogen. Nou ja, in vier vluchten met de Kitty Hawk – of Wright Flyer – legden de broers nog geen kilometer af. De laatste vlucht duurde 260 meter, waarna het toestel vlak na de landing door een windvlaag zodanig beschadigd raakte dat het nooit meer zou vliegen.
Zo’n 97 jaar later, eind 2000 maakte Airbus bekend dat de ontwikkeling van de A380 gestart was. Een passagierstoestel voor maximaal 853 passagiers en met een bereik van maximaal 15.200 kilometer (met volle belading iets meer dan 10.000).
Met de A380 wilde Airbus een opvolger maken voor de populaire, maar ook toen al redelijk belegen, 747 van concurrent Boeing. De eerste commerciële vlucht van een Airbus A380 was op 27 oktober 2007. Zo’n acht jaar na de introductie en na heel wat ontwikkel- en productie uitdagingen beslecht te hebben.
Wie het vergeten mocht zijn, amper een jaar later stortten een aantal banken de wereld in een van de grootste en langstdurende financiële crises die de wereld ooit gekend heeft. Daarmee leek het einde van de dure, niet alleen qua aanschaf maar ook de operationele kosten, al ingeluid. Mensen vlogen minder, luchtvaartmaatschappijen moesten meer concurreren met prijsvechters. En daar past geen dure en kerosine slurpende superjumbo bij.
Uiteindelijk was het de coronapandemie, en daarmee het (tijdelijk) decimeren van de luchtvaart, die de spreekwoordelijke laatste nagel in de doodskist van de A380 sloeg.
