Het feit dat Apple ontwikkelaars een extra vergoeding aanrekent wanneer hun apps meer dan 1 miljoen keer worden gedownload in een jaar is niet bij iedereen positief geland. Sterker nog, bij ongeveer iedereen behalve Apple zelf lijkt dit nieuwe vergoedingssysteem kwaad bloed te zetten. Vooral bij ontwikkelaars, die steen en been klagen bij de EU. Reden voor de EU om onderzoek te doen naar de keuzes van Apple.
Die nieuwe App Store-regels komen niet uit het niets. Ze komen zelfs voort uit iets wat de EU heeft bedacht: de Digital Markets Act. Deze wetgeving wordt sinds deze maand fanatiek gehandhaafd en daarom hoor je de laatste tijd veel over veranderingen in appwinkels. Apple moet vooral aan de bak, want het moet betalingssystemen en zelfs hele app stores toestaan naar de eigen appstore. Iets wat Google ook moet, maar het grote verschil is dat Apple ook sideloaden moet toestaan: het downloaden van apps buiten de App Store om.
Apple heeft daarbij wel een nieuwe beloning voor zichzelf geïntroduceerd, namelijk een extra fee die appmakers moeten betalen wanneer ze meer dan 1 miljoen downloads per jaar hebben behaald. En die fee is niet mis: 50 cent voor elke download die boven die 1 miljoen uitkomt. De EU heeft zijn voorzichtige oordeel over deze praktijken uitgesproken. Concurrentieverantwoordelijke bij de EU, Margrethe Vestager, zegt tegen Reuters: “Er zijn dingen waar we erg in geïnteresseerd zijn, bijvoorbeeld of de nieuwe vergoedingenstructuur van Apple het de facto op geen enkele manier aantrekkelijk maakt om gebruik te maken van de voordelen van de DMA. Dat soort dingen gaan we onderzoeken.”
Het is uiteindelijk de vraag in hoeverre de EU hierop juridische stappen kan zetten. Apple is natuurlijk niet gek: dat heeft waarschijnlijk een heel leger van de beste advocaten gevonden om die DMA volledig uit te pluizen en van alle mazen in de wet gebruik te kunnen maken. De EU kan het dan niet tof vinden dat Apple het hierdoor alsnog niet aantrekkelijk is als het gaat om de DMA, maar als het zich in principe aan alle wetgeving houdt, dan kan het daar waarschijnlijk niet veel tegen doen. Dat zou jammer zijn, want de DMA is er juist om de macht van grote techbedrijven in te perken.
Sowieso heeft de EU het er maar druk mee: het is ook verder aan het onderzoeken of Meta zich er wel aan houdt. Dat is op een ander niveau, namelijk dat van advertententies, leeftijd en keuzevrijheid, maar vooral dat de abonnementsprijzen voor mensen die geen advertenties willen zien (en vooral niet willen worden getrackt) erg hoog is. Meta heeft gezegd dat het de abonnementsprijzen wil halveren, maar het is de vraag of dat genoeg is voor EU.
Het werd al verwacht dat de Digital Markets Act voor grote opschudding zou zorgen in de techwereld, maar dat de techbedrijven er ook niet allemaal even voorzichtig mee om lijken te springen zorgt dat er veel interessante discussies worden opgestart. En nu is het vooral de vraag in hoeverre de EU daar iets van mag vinden, of dat de wet- en regelgeving daadwerkelijk wordt gevolgd.
