Na heel veel trailers is Call of Duty: Black Ops 6 eindelijk uit. Elk jaar wordt de Call of Duty-franchise wel voorzien van een nieuwe game. Vorig jaar was het Modern Warfare III, maar nu zijn we weer opnieuw Black Ops. Dit zijn 5 redenen om Call of Duty: Black Ops 6 te spelen.
Sledgehammer, Treyarch en Infinity Ward wisselen vaak af: alle drie de studio’s nemen elke drie jaar een Call of Duty-game voor hun rekening. Veel gamers stellen dat Infinity Ward vooral vroeger goed was en zorgen voor vloeiende bewegingen, terwijl Sledgehammer wat meer de risico’s durft te nemen. Daar tussenin, zou je wel kunnen zeggen, zit Treyarch. Het gaat vooral voor kwaliteit en komt ook wel met nieuwe mogelijkheden, maar dit zin vaak iets veiligere keuzes.
Het is een grappig punt om te maken, want voor het eerst wordt een Call of Duty-game eens iets minder Michael Bay-achtig neergezet, maar alsnog voel je je bij het spelen alsof je in een film zit. Het is iets minder bombastisch en overdreven als we de afgelopen jaren wel eens zagen in de franchise, en dat is eigenlijk wel heel tof. Dat het als een film speelt betekent dat het een fijne flow heeft en je er heerlijk doorheen speelt, terwijl zich een heel spionnenverhaal ontvouwt.
Sommige mensen beginnen niet aan bepaalde games, omdat je er zo ontzettend veel tijd aan kwijt bent. Goed nieuws: je kunt met Black Ops 6 ook vrij kort bezig zijn. De gewone verhaallijn duurt ongeveer 8 tot 10 uur en dat betekent dat het niet al je tijd opslurpt. Tegelijkertijd is het natuurlijk ook een multiplayergame die je oneindig kunt spelen, dus als je met het verhaal klaar bent, dan is er nog genoeg waarde uit je betaalde geld te halen door daarmee aan de slag te gaan. Maar het is om te beginnen dus niet een heel intimiderende game qua tijdsinvestering en dat is voor mensen die een drukke baan of druk leven hebben toch wel een geruststelling.
Over die multiplayer gesproken: die is flink verbeterd. Treyarch heeft vooral het bewegingssysteem op de schop genomen en dat is te merken. Omnimovement heet het (het zit ook in de campaign) en het laat je sprinten in welke richting dan ook. Het voelt hierdoor veel intuïtiever en realistischer om je een weg door de wereld te banen. Je zou zelfs kunnen zeggen dat het spelen zelf er heel anders door wordt, omdat er een heel nieuwe speelvorm door ontstaat, waarmee je ineens zo weg kunt komen sliden uit een hoekje om je tegenstander te verrassen.
Natuurlijk ben jij je eigen persoon en hoef je het niet eens te zijn met wat anderen zeggen, maar het feit dat veel gamereviewers dit spel een van de beste Call of Duty’s in vele jaren noemen, zegt wel dat het de moeite waard is om het te proberen. Houd je echt niet van Call of Duty, dan is het spel waarschijnlijk niet anders genoeg, maar gelukkig voor Activision (en inmiddels Microsoft) zijn er voldoende mensen over die het wel kunnen waarderen. De zombies zijn er weer, het is echt moeilijk af en toe en de campaign is zeer geliefd dankzij een vrij onderhoudend verhaal dat wegspeelt alsof je zelf een soort James Bond bent. Tof dat er weer zoveel enthousiasme over een CoD-game is.
