Geld. Het blijft altijd gedoe, zeker als er andere mensen in het spel zijn. Geldkwesties kunnen de beste vrienden en zelfs familie opbreken, dus je doet er wijs aan om conflicten over geld te vermijden. Relatieverstoorder nummer één? Lenen. Het vriendelijke broertje van lenen heet voorschieten. Dat is eigenlijk hetzelfde als lenen, maar gebeurt meestal vrijwillig of omdat de lener in kwestie voor het blok wordt gezet. Hoe voorkom je ellende met voorschieten? Laten we kijken.
Geld aan iemand voorschieten is in de basis een kwestie van vertrouwen: niet alleen de persoon zelf, maar ook het proces in het algemeen. Ervaring leert, zo blijkt: ouderen zijn beduidend minder geneigd om geld voor te schieten dan jongeren. Die zullen in hun naïveteit denken dat dat ‘vast wel goed komt’ met terugbetalen, of wijten het niet terugkrijgen van het voorgeschoten geld aan vergeetachtigheid.
Of dronkenschap.
Laten we eerlijk zijn, jongeren schieten elkaar grotendeels geld voor omdat ze hun beurs weer eens misplaatst hebben, waar ze toevallig vaak achter komen als ze in de kroeg een rondje moeten geven. Ouderen weten wel hoe het werkt: “krijg je volgende keer terug!” betekent vaak gewoon “bedankt voor het gratis bier!” En ondanks dat ook oudere mannen van de dokter twee keer per week samen bier moeten drinken weten die wel hoe ze dat moeten oplossen: een pot maken. De bob blijft buiten schot (want die moet het gelal aanhoren) en de rest gooit geld bij elkaar. Geen geld bij? Pinnen, kreng. No soup beer for you!
Als je ziet aan wie we geld voorschieten zijn dat vooral vrienden, op de voet gevolgd door familie. Familieleden *kuch* kinderen *kuch* zijn namelijk af en toe financieel niet honderd procent verantwoordelijk en hebben hun geld al uitgegeven voordat ze het bij elkaar hebben. Dan wordt er al snel een keertje iets nuttigs voorgeschoten, zoals boodschappen. Of een hypotheek. Dat wordt vervolgens ofwel met de langste afbetalingsregeling ooit terugbetaald, of met de mantel der liefde afgedekt. Hoe verder de familieband gespannen wordt, hoe minder dat laatste een optie is trouwens.
Communicatie is de sleutel: als er bij elkaar gelegd moet worden voor het familieportret voor oma en opa kun je iedereen nog hosselen als ze komen opdagen voor het kiekje, maar bij andere gedeelde cadeaus wil het nog wel eens een zooitje worden. Een app-groep met daarin de bankgegevens kan een oplossing zijn, maar wellicht is het handig om het moderner aan te pakken. Moeten de mensen die het regelen wel weten wat een smartphone is.
Een app als Tikkie is voor dat soort trajecten een optie: die laat je met een paar klikken geld terugstorten via je bankrekening (werkt met elke bank) zonder het gedoe van inloggen, readers en IBAN. Zelfs als jij de enige bent met de app kan de rest via iDEAL of hun eigen bank-app betalen. Dan is het meteen geregeld, een probate methode om de grootste ergernis bij voorschieten voor te zijn. Die is namelijk dat het nogal lang duurt voordat voorgeschoten geld terugkomt. Bij bijna de helft van de Nederlanders duurt het meer dan een week voordat geld wordt teruggegeven. Waarom? Drie keer raden.
Vergeten.
Het wordt altijd vergeten, hoewel sommigen het zo weten te draaien dat ze het ‘lastig vinden om er over te beginnen’. Jongeren hebben daar blijkbaar meer last van dan ouderen, want onder de 30 jaar vergeet bijna driekwart dat ze nog iets moesten, terwijl de 50-plussers dat maar in de helft van de gevallen doet. En die hebben een excuus!
Het blijkt lastig om geld terug te vragen, dus daarom is het voor iedereen beter om het zo snel en makkelijk mogelijk te regelen. Er zijn inmiddels heel veel manieren om met je telefoon geld over te maken dat je zeker als degene die het voorschot krijgt niet moet treuzelen. Het niet of pas heel laat terugkrijgen van voorgeschoten geld is een forse irritatie onder de Nederlanders en zestien procent van de ondervraagde mensen zou het zelfs tot het einde van de vriendschap kunnen leiden.
Nou gaat dat wat ver, zeker als je bedenkt dat 65 procent van de mensen zegt dat het geen halszaak is als een keer geleend of voorgeschoten geld niet terugkomt. Of dat om relatief kleine bedragen gaat is niet bekend, maar laten we er van uitgaan dat weinig mensen vragen of de ander ‘even’ een paar honderd euro wil voorschieten. In dat percentage zit ook zeker het derde van de mensen die het gewoon heel lastig vinden om hun eigen geld terug te vragen, omdat het ‘niet hoort’, ‘die mensen toch zelf ook nog wel weten dat ze moeten terugbetalen’ of het ‘niet sjiek is om over geld te praten.’
Iemand kan een legitieme reden hebben om een voorgeschoten bedrag nog niet terug te hebben betaald. Een vriendelijke vraag wanneer ze verwachten X bedrag terug te storten is een gratis reminder. Daarnaast zorgt het onuitgesproken vervolg ‘of kun je het niet lijden?’ er voor dat de terugbetaling in gang wordt gezet. De kans is echter groot dat het voor echt kleine bedragen niet zoveel uitmaakt of het terugkomt of niet.
Van de Nederlanders heeft 83 procent nog iets terug te betalen onder de 20 euro. Dat is zo’n groot gedeelte van de bevolking dat we misschien moeten overwegen om elkaar alle kleine schulden te vergeven. Kunnen we daarna weer samen een biertje pakken. Doe jij het eerste rondje? Ik…eh…
[Afbeeldingen © Tikkie]
