De moderne auto is voorzien van een hoop technologische snufjes waar je misschien wel dankbaar gebruik van maakt, maar niet al te veel bij stilstaat. Dat geldt zeker voor Opel-rijders, want de auto’s van het Duitse merk hebben een heel aantal mooie Advanced Driver Assistance Systems (ADAS) aan boord. Om maar met een mooie te beginnen: het systeem dat er voor zorgt dat je niet meer zelf hoeft te parkeren, maar je Opel dat voor je doet. En dan bedoelen we niet de Panoramic Rear View Camera, maar iets nóg beters.
Dit is dé droom voor iedereen die niet zo’n held is in fileparkeren. Als je trager dan dertig kilometer per uur rijdt geeft het systeem automatisch aan dat je er kunt parkeren en daarna hoef je de auto alleen maar in z’n achteruit te zetten en dan gaat de rest zo goed als vanzelf. Je geeft nog zachtjes gas en remt, maar het in- en uitsturen (want ook uitrijden wordt geregeld) doet de Opel zelf.
Dat je auto zichzelf netjes in de beschikbare ruimte zet en er ook weer uit komt blijft verwonderen als chauffeur, maar als je nadenkt over de systemen die dat allemaal mogelijk maken wordt die verwondering alleen maar groter. Hoe veel technologie is er nodig om dit allemaal mogelijk te maken? En waar moet je allemaal aan denken als je zo’n systeem bouwt? We vroegen het aan een expert ter zake op het hoofdkantoor van Opel in Rüsselsheim, Duitsland.
Danijel Pusic is Group manager Active Safety Systems bij Opel en hij was beschikbaar voor al onze vragen. Een aantal daarvan kun je bekijken in de onderstaande video maar daarnaast hebben we ook nog gepraat over hoe een systeem als Park Assist uitgekristalliseerd wordt. Het belangrijkste blijkt toch te zijn dat je een systeem wilt bouwen dat gebruikersvriendelijk is.
Dat is wat ingewikkelder dan het misschien in eerste instantie lijkt, want juist Park Assist zorgt voor bewegende delen in de auto die de bestuurder juist niet mag aanraken. Het stuur begint vanzelf te draaien bij het inparkeren en dan moet er dus iets bedacht worden dat de chauffeur op zachte wijze de handen van het stuur laat nemen. “We zijn uiteindelijk na heel lang testen uitgekomen op een soort siddering die door het stuur gaat. Dat waarschuwt de bestuurder dat er iets gaat gebeuren zonder dat er meteen gedraaid wordt met het stuur” zegt Pusic daarover.
De parkeerassistent neemt je als bestuurder dus letterlijk het stuur uit handen, maar daarna moet er natuurlijk de grootste zorg gedragen worden voor de veiligheid van de manoeuvre. Het laatste dat je wilt is dat er tijdens het inparkeren ineens iets op de weg of tussen auto’s in komt dat geraakt kan worden. Daarom wordt er bij de Advanced Park Assist gebruik gemaakt van alle sensoren die een Opel aan boord heeft, om te zorgen dat er tijdens het starten van het parkeren en het stilstaan niets geks gebeurt. De camera’s worden ingezet om je een beeld te geven van wat er voor en achter de auto gebeurt en als er iets tussen zou komen, letterlijk, word je gewaarschuwd.
Het belangrijkste is uiteindelijk wel dat jij als bestuurder degene bent die de voet aan het gas- en rempedaal heeft. “We willen niet direct een volledig autonome service aanbieden, al zijn we daar natuurlijk wel mee bezig,” aldus Pusic. Voor nu wordt je het sturen uit handen genomen en kun je zelf dus bepalen hoe snel of langzaam je indraait en wanneer je dichtbij genoeg eventuele obstakels staat, natuurlijk nog steeds geholpen door de sensoren in de auto. Dan ben je nog steeds zelf aan het inparkeren, alleen dan zonder het gedraai aan het stuur en – nog belangrijker – zonder enige twijfel over of er wel goed ingestuurd wordt en de stress die daar omheen hangt.
Zo’n systeem is leuk in principe, maar tijdens de korte periode die we met een Opel Insignia mochten doorbrengen bleek na een aantal keer testen dat het inparkeren vlekkeloos ging, zelfs in hele krappe gaatjes. Niet alleen is het fijn om hulp te krijgen bij het inparkeren, ook is het wel prettig om het systeem aan te zetten en automatisch een melding te krijgen als je langs een plek bent gereden waarvan het systeem zeker is dat je auto er in past. Als je zelf niet zo goed bent in het inschatten van of dat past is dat alleen al een hele prettige functie.
Het is even wennen om niet zozeer bezig te zijn met wat er buiten de auto gebeurt, maar meer met wat de indicatoren je laten zien en op die manier met gas en rem bezig te zijn. Als je daar eenmaal aan gewend bent en de geluidssignalen ook leert te herkennen gaat het ineens een stuk makkelijker. Op een plek waar we ‘m zelf nooit in hadden gekregen stond de auto toch na een paar keer heen en weer precies goed.
Gelukkig weet het systeem ook weer hoe je uit zo’n plek komt en dan is de enige complicatie dat je wel even goed moet opletten of er niets komt aanrijden, al maken de verschillende sensoren die in zo’n Insignia zitten dat ook een stuk gemakkelijker om te zien. De Rear View Camera laat je zien wat er komt en alle andere sensoren staan ook op scherp om je te waarschuwen voor eventueel aankomend verkeer. Die sensoren zitten aan alle kanten van het voertuig, dus er wordt niets over het hoofd gezien. En terecht: hoewel je als bestuurder natuurlijk altijd verantwoordelijk bent wil je wel dat het assisterende systeem je nooit in de problemen brengt en het gewoon altijd doet. Zoals dat hoort.
[Afbeeldingen © Opel]
