Wie denkt aan de naam Opel Frontera, denkt misschien aan de grote SUV uit de jaren 90 waarvan Opel claimt de eerste- in Europa geproduceerde SUV te zijn. Maar stiekem was dit een Isuzu met een Duitse motor van Opel en werd hij geproduceerd in Engeland. Het was een tijdje zelfs de bestverkochte terreinwagen in Europa. Misschien dat Opel hoopte op een soortgelijk succes toen het zijn nieuwste crossover dezelfde naam gaf. Dit is de 2024 Opel Frontera. Lijkt hij op de auto van weleer of gaat het hiermee de reputatie van een ware cultheld schaden?
Net als de auto uit de 90’s is deze Frontera ook weer een auto met een klein identiteitsprobleem, Opel beweert namelijk dat het een echt Duits product is, maar toch voelt hij wel heel Frans aan. Mede door zijn neefje de Citroën C3 Aircross die de basis deelt met deze nieuwste auto van Opel. En samen met zijn neefje zijn het allebei compacte crossovers met een derde zitrij en dus 7 zitplaatsen. Behalve deze twee auto’s van hetzelfde moederbedrijf Stellantis zijn er geen auto’s met deze afmetingen en prijscategorie die 7 zitplaatsen bieden.
Maar als we de naam Frontera even wegdenken en de auto gewoon beoordelen op wat het moet zijn, dan komen we uit op een compacte crossover die prima zou moeten dienen als gezinsauto. De Opel Frontera is tot nu toe te krijgen met twee aandrijflijnen, zo is er een volledig elektrische versie met 113 PK en een 44 kwh batterij met een bereik van 305 km volgens de WLTP-test. Daarnaast is er een mild Hybrid-variant met 136 PK.
Opel belooft in 2025 ook met een 100 PK sterke mild hybrid te komen en met een elektrische variant met een grotere batterij waardoor er een bereik van 400 km mogelijk is (deze laatste is nog onder voorbehoud). En misschien wel het mooiste aan de Frontera is dat de elektrische versie en de mild hybride versie ongeveer hetzelfde kosten. Eindelijk zijn we op het punt dat een elektrische variant van een auto niet heel veel hoger is in prijs dan zijn benzine-variant. Sterker nog, de elektrische versie is zelfs 500 euro goedkoper dan de hybride.
De Opel wordt gepositioneerd tussen de 20 cm kleinere Mokka en de 24 cm grotere Grandland in en vervangt daarmee ook meteen de Crossland. En qua design past deze mooi tussen zijn grotere- en kleinere broertje in. We zien dezelfde moderne ledverlichting en ook tussen de koplampen zit een vergelijkbaar stuk pianozwart plastic (wat het de Opel Visor noemt) om ze alledrie een soortgelijk gezichtje te geven. De Frontera maakt dankzij zijn stoere vierkante design goed gebruik van de afmetingen en is daarom ook ruim van binnen. Dat is best belangrijk want ze moeten immers 7 stoelen kwijt. Door het design van het exterieur lijkt de Frontera een stuk volwassener, maar helaas ook luxer dan deze daadwerkelijk is.
Zo is het interieur wel mooi vormgegeven, maar is het materiaalgebruik van ietwat lage kwaliteit. Er zit toch nog veel goedkoop voelend plastic in en de functies laten wat te wensen over. Zo heb je wel een 10 inch -digitaal instrumentarium, maar kan je er behalve je snelheid, brandstof en trip A en B niks anders op aflezen. Ook op het infotainment-scherm kan je niks instellen qua functies van de auto. Je hebt gelukkig wel draadloze Apple CarPlay en Android Auto, en het opladen van je telefoon kan met een van de twee USB-C poorten of draadloos. Behalve het digitale instrumentarium achter het stuur is dit allemaal onderdeel van een 1500 euro kostend technologiepakket. Zonder dit pakket is er geen infotainment of autoradio aanwezig en zit er een groot magneetbord-achtig vlak op je dashboard waar je scherm had moeten zitten.
Hier zit dan wel een universele telefoonhouder op omdat de muziek en de navigatie via je telefoon moeten gaan. Opel lijkt hier te gaan voor een minimalistische en een “no-nonsens” aanpak, maar wij denken dat het technologiepakket toch wel een must-have is in deze auto. Zeker als je de auto ooit zou willen verkopen.
Waar de Opel wel Duits en degelijk aanvoelt is als je gaat rijden met de Frontera. De zitpositie is comfortabel en de instelmogelijkheden zijn legio. Hij voelt heel volwassen en direct in zijn stuurgedrag. Het onderstel reageert goed op hobbels, bobbels en oneffenheden, zoals de grote Grandland. Het voelt als serieuzere auto dan we gewend zijn in dit segment.
De prestaties laten je wel wat in de steek. De elektrische versie rijdt van 0 naar 100 in 12 seconden en de hybride doet dit in 9 seconden. Dat voelt in vergelijking met andere auto’s erg traag aan. Vooral de elektrische variant is met zijn 113 PK aan de langzame kant. Nu verkoopt de auto zich ook niet als een prestatie-auto, maar het verschil tussen de elektrische en de hybride is opvallend. Zo is de elektrische auto beduidend langzamer dan zijn hybride zus.
Optioneel kun je kiezen voor iets luxere stoelen, nog steeds in stof, maar je stuitje wordt ontlast met twee zijkussens wat zorgt voor een prettige zitervaring. Achterin zitten is ook prettig. Houd er wel rekening mee dat je knieën in de elektrische variant hoger zitten, door de batterij in de bodem. Hierdoor is ook alleen de hybrid voorzien van 7 zetels (optioneel). Over ruimte gesproken, de kofferbak in deze bolide is 460 liter met de achterbank omhoog (dit geldt voor beide varianten). Doe je de achterbanken plat, dan is dit zelfs 1600 liter, vrij uniek in dit segment.
Dus, is de Opel Frontera de goedkope elektrische SUV voor jonge gezinnen? Als je het niet zo belangrijk vindt om alle technische snufjes te beheren, dan kan dit leuke, betaalbare auto zijn voor jonge gezinnen. De vanafprijs die Opel noemt voor de Frontera is leuk, maar er zijn essentiële opties om aan te vinken, waardoor de prijs al snel hoger wordt. Nog steeds is het een betaalbare familie-crossover die lekker stuurt en zit. Verwacht echter geen stoplichtraces te winnen, maar je kunt tenminste wel je IKEA-aankopen in een keer meenemen. En, een leuke toevoeging, je kunt deze auto op steelies krijgen, dat zijn stalen velgen, maar dan erg mooi en een leuke knipoog naar de oude Frontera, zeker in combinatie met hetzelfde kleur dak.
