Ant-Man is niet de populairste Marvel-held: hij moet zelfs vechten voor zijn plekje in The Avengers, maar dat hij belangrijk is, dat blijkt wel uit deze eerste film uit de nieuwe fase van het Marvel-universum. Hij staat in dit verhaal lijnrecht tegenover de grote vijand Kang the Conqueror.
We weten inmiddels dat er allerlei verschillende dimensies zijn binnen Marvel en daar speelt vooral Dr. Strange een grote rol in. Die zien we niet in Ant-Man, want Ant-Man komt met the Wasp en zijn familie terecht in een soort tussendimensie, nadat zijn dochter dacht een geweldige uitvinding te hebben gemaakt.
Let op: dit is de eerste film in de nieuwe fase van het Marvel-universum, dus verwacht niet teveel gekte: het is een film die duidelijk een set-up is voor de rest van deze fase. We leren meer over wat er allemaal in de werelden buiten onze wereld gebeurt en dat gaat gepaard met een cinematografische keuze die iedereen die Star Wars heeft gezien direct zal herkennen.
Het lijkt een soort sollicitatie van regisseur Peyton Reed om meer met Star Wars te doen. Hij heeft al zijn bijdrage geleverd aan The Mandalorian en hij lijkt de smaak te pakken te hebben om meer te ondernemen op dat vlak. Vooral de manier waarop de wereld wordt gebouw is klassiek Star Wars. Het begint met een soort technisch mankement en vervolgens stappen we een andere wereld binnen die bol staat van de vreemde, buitenaardse wezens. Net zoals de cantina van Mos Eisley uit Star Wars krijgen we stuk voor stuk meer te zien van al die vreemde wezens, terwijl er tegelijkertijd ook veel mysterieus blijft. Precies perfect.
Sommigen zijn schattig, sommigen zijn agressief en weer anderen zullen uiteraard gaandeweg vriendelijker worden en misschien zelfs hun bijdrage leveren, want Kang is niet voor de poes. Hij wordt gespeeld Jonathan Majors en die doet het geweldig: goed passend bij hoe Paul Rudd al jarenlang Ant-Man is en Evangeline Lilly The Wasp. Want, niet vergeten: deze film heet niet Ant-Man: Quantumania, hij heet Ant-Man and the Wasp. Als de twee elkaar tenminste weten te vinden, want in deze film valt de hele familie uit elkaar. Wat voor de kijker erg leuk is: niet alleen vanwege de spanning, maar ook omdat je zo nog meer vreemde wezens en andere locaties te zien krijgt.
Soms gaat het in Ant-Man wel wat ver: bedenk je je wat je eigenlijk bekijkt, dan moet je waarschijnlijk soms een beetje lachen in je bioscoopstoel. Vooral om M.O.D.O.K., gespeeld door Corey Stoll. Die heeft een heel raar uitgerekt gezicht in zijn M.O.D.O.K.-machine en speelt een ietwat vreemde rol. Een rol die in menig film écht te veel is, maar waar Quantumania, het heet immers niet voor niets zo, eigenlijk heel erg goed mee wegkomt. Maar eigenlijk past het helemaal in de overgangsfase en is het een goed begin van een nieuwe fase voor onze Marvel-helden.
We willen dan ook verder niet te veel over de film vertellen: het is a hell of a ride. Het is geweldig om te zien welke gekke personages er allemaal zijn bedacht, hoe die verschillende werelden met elkaar werken en natuurlijk is het fijn dat de humor van Ant-Man terug is van weggeweest. Het is als je Star Wars hebt gezien nagenoeg onmogelijk om de link niet te leggen, maar de gelijkenissen zijn niet storend. Net als dat Ant-Man zijn grootte naar de situatie kan aanpassen, past deze film perfect op zijn 31ste plek in het Marvel-universum.
Ant-Man and the Wasp: Quantumania draait vanaf morgen 15 februari in de bioscoop.
