Dinsdag middag voor pers, en in de avond voor genodigden was er in Nederland de premiere van Marvel’s nieuwste blockbuster, Avengers: Infinity War. In de vernieuwde IMAX zaal van Pathé Arena. En zonder iets te verklappen (ook wij houden niet van spoilers) kunnen we je wel vertellen dat de film een groot spektakel is. De volle 155 minuten zit je geboeid te kijken. De hype rondom Avengers: Infinity War is groot, en met een reden: nog nooit werden er zo veel helden uit het Marvel-universum bij elkaar getrokken om de aarde, nee het universum, te verdedigen tegen de ultieme bad guy: Thanos.
We zouden kunnen zeggen dat je de film ook kunt waarderen als je de voorgaande Marvel-films niet hebt gezien, maar dat is niet echt het geval. Als je de onderlinge verhoudingen die alle karakters hebben niet in elk geval op basaal niveau begrijpt, zal je zeker een gedeelte van de twee-en-een-half-uur die de film duurt spenderen met vragen zitten. Wie zijn dat, waar zijn ze, wat doen ze daar en waarom iedereen ruzie maakt over een paar edelstenen die de grote man met zijn rare kin per se wil hebben.
Spektakel, en wel wagonladingen ervan. Als je dacht dat de trailers (hier en hier) er goed uitzagen en al veel belovend waren, en je misschien toch een beetje bang was dat het al de beste momenten waren: wees gerust. Infinity War gaat vanaf het eerste moment in de hoogste versnelling en er zijn nagenoeg geen momenten waarop er gas terug wordt genomen. En ja, er volgt ook nog een standje turbo.
Marvel heeft er lang over gedaan om deze verhaallijn te kunnen uitvoeren, maar nu eindelijk alle puzzelstukjes in elkaar klikken klopt het wel. Er worden een recordaantal planeten en plekken aangedaan in de strijd tegen Thanos en de verschillende ‘teams’ die ontstaan tijdens het verhaal zijn soms hilarisch, soms intens maar vaak ook allebei tegelijk. Zoals we dat inmiddels wel gewend zijn bij de Marvel-films.
Maar toch is Infinity War van een hele andere orde dan alle eerdere films. Niet omdat er meer spektakel in zit (is wel zo), omdat de cast veel groter is en de onderlinge humor superleuk weet te mixen (is ook zo), of omdat er meer op het spel staat (niet verrassend, maar is waar), maar omdat deze film er toe doet in het Marvel-universum. Van de eerste tot de laatste minuut kom je voor verrassingen te staan en ondanks de toch al hoge verwachting die er mogelijk gingen komen werden het aantal ‘holy shit’-momenten in Infinity War toch ruimschoots overtroffen.
Zowel qua visuals als qua acteerwerk is Infinity War hoogst indrukwekkend. Dikke credits voor iedereen betrokken bij deze film. Je moet wel heel weinig interesse in het gebeuren hebben als je niet meerdere malen met open mond naar het scherm hebt zitten staren voordat je de aftiteling hebt uitgezeten en de post-credits scène hebt gezien.
Je weet dat een film indruk heeft gemaakt als er niemand na afloop opstaat en ‘m peert, maar mensen even moeten processen en blijven zitten. Lang verhaal kort: deze film, daar gaan mensen meningen over hebben met een hele grote M, dat is zeker. Als je enige investering hebt gedaan in het universum (MCU) dat in de laatste tien jaar is opgebouwd op het witte doek moet je deze film voor jezelf zien, want hij is goed. Heel goed. Supergoed. En voor fans van MCU, misschien wel de beste film ooit (tot nu dan). Mocht je kans hebben, kijk hem in IMAX, deze film wil je gewoon met het best mogelijke beeld en geluid zien.
Het enige minuntje dat we kunnen melden. Is dat het een hele lang zit gaat worden tot we het volgende deel kunnen verwachten.
