Pretpark Walibi heeft al decennia zijn Fright Nights, Toverland heeft Halloween Nights, Hellendoorn heeft Screams en inmiddels doet ook Slagharen mee met een eigen griezelfestijn. In het pretpark, dat ooit om pony’s draaide, kun je dit jaar voor de tweede keer genieten van Western Nightmares. En daar word je vooral heel zelfbewust van.
Onderweg naar het park zeg je nog tegen je vrienden of partner: “ik ben eigenlijk nergens bang voor” en “ik schrik nooit”, maar als je in het park bent, dan bekruipt je als de avond valt toch wel degelijk een heel onaangenaam gevoel. Het overdag zo kindvriendelijke park heeft wel een Scary Prairie in deze periode, maar dat is echt leuk voor de kleintjes en heel onschuldig. In de avond verandert de zaak.
Rond de klok van 6 doen griezels die je de rest van de avond de stuipen op het lijf jagen even een rondje op het plein, hun Monsterwalk. Zo zie je vast wat je ongeveer gaat tegenkomen en krijg je echt het gevoel dat het lokale gekkenhuis van Slagharen is vergeten de deur op slot te doen.
Het is indrukwekkend hoe die hele groep griezels bij elkaar al meteen zo’n overwicht heeft. Ze drukken hun stempel op de sfeer, kijken intimiderend rond en blijven geweldig in hun rol. Iets dat waarschijnlijk niet altijd even makkelijk is. Zeventig acteurs zijn er aanwezig om het je zo moeilijk mogelijk te maken. Sommigen lopen gewoon op de straat (een Scare Zone), anderen zijn te vinden in drie walkthroughs die je het best als een soort spookhuizen kunt omschrijven. Er is er een met een soort trailerpark, een in een villa en een met een boerderijthema. Leuk gevonden, en dat is ook hoe de personages erbij lopen: als boeren, cowboys, enzovoort.
Wat het zo onaangenaam maakt is natuurlijk voor iedereen anders: de een wordt alleen al van een blik bang, een ander gaat slecht op de plotselinge herrie die de monsters maken. Voor sommigen is alleen al het donker en het onverwachte heftig. In ieder geval doen de acteurs er alles aan om je te willen laten hopen dat het spookhuis snel voorbij is. Bij sommige spookhuizen moet je door allerlei lappen lopen, bij een ander zitten er heel veel bochtjes in waar dan ineens een griezel in de hoek staat en bij weer een andere wordt er hard op allerlei stalen dingen geslagen waardoor je je een cowboyhoedje en een sjaaltje schrikt. Je bent je ineens heel bewust van jezelf: ook als je niet zo snel schrikt, dan voel je je toch behoorlijk ongemakkelijk. Dan doen ze goed! Wat ook helpt is dat mensen per groepje naar binnen gaan, dus je hebt een heel persoonlijke ervaring, in plaats van dat je kunt ‘leunen’ op de aanwezigheid van grote drommen mensen.
De spookhuizen zijn goed gedaan, al zijn sommige wel wat abrupt voorbij. De straatartiesten zijn wat veel van hetzelfde: vooral veel geschraap met scheppen over de grond. Het zou leuk zijn als er variatie was in engerds, zoals iemand die in een brug over straat loopt op handen en voeten, of een clown (ook iets waar veel mensen bij voorbaat al bang voor zijn). Het voelde soms alsof er wel heel veel boeren en cowboys waren, wat op zich wel bij het thema past, maar ze gaan dan snel op elkaar lijken. Wel een grote shoutout naar de make-upmensen, want de schmink was echt levensecht. Ontzettend indrukwekkend gedaan.
Het is heerlijk om door het pretpark heen te lopen, zo ‘s nachts, en ik raad je ook zeker aan om het baantje te nemen dat boven het park zit, omdat je dan van boven kunt bekijken hoe andere mensen bang wegrennen voor de engerds. Daarnaast is het ook gewoon leuk om een overzicht te hebben en te zien hoe alles zo mooi is aangelicht. De rookmachines helpen bovendien om er een wat griezeliger sfeertje te laten hangen. Het is tof om te zien dat iets dat nog zo jong is in het pretpark toch zeker wel heel professioneel wordt aangepakt.
Western Nightmares heeft een adviesleeftijd van 14 jaar en ouder. Het vindt nog plaats op 26 oktober (vanavond dus), 30 en 31 oktober plus 1 en 2 november. Wil je wel ‘s avonds in het park lopen maar zelf niet tot schrikken worden gebracht, dan kun je een button aanschaffen waarmee je met rust wordt gelaten.
