Van 10 tot 15 mei 2015 werd de jaarlijkse Intel International Science en Fair ISEF2015 in Pittsburgh (David L. Lauwrence Convention Center), Pennsylvenia, gehouden. Dutchcowboys was hierbij aanwezig. Op dit congres en tentoonstelling presenteren zo’n 1.700 middelbare school studenten als finalisten vanuit de hele wereld hun resultaten van wetenschappelijk onderzoek. Zij zijn door Intel met hun begeleiders en docenten in Pittsburgh uitgenodigd en streden om de hoofdprijzen en vele door bedrijven ter beschikking gestelde Awards. De resultaten van het onderzoek door deze high school (15-18 jaar) studenten zijn verbazingwekkend! Wat een inzet, wat een creativiteit en hoe reeds hoog wetenschappelijk geschoold. Dit geeft hoop voor de toekomst.
De ongeveer 1.500 geselecteerde finale projecten worden in twee grote tentoonstellingshallen, gegroepeerd over de 20 categorieën, gepresenteerd. In eerste instantie natuurlijk aan de jury (negenhonderd aanwezig in Pittsburgh) en daarna aan het publiek. In kleine standjes met een gelijke opbouw en presentatieborden worden de projecten uitgelegd en vaak is de leerling zelf aanwezig om vragen te beantwoorden. Het is onmogelijk om alle projecten in die week te zien, maar zelf heb ik toch zeker met een twintigtal studenten gesproken over puur mathematische onderwerpen, milieu projecten (eenvoudig zuiveren van water) en biochemische onderzoekingen.
Voor de goede orde: hoewel de leerlingen (15-18 jaar) allemaal nog op de middelbare school zaten, waren het geen scripties of spreekbeurten over een specifiek onderwerp. Stuk voor stuk waren het gedegen wetenschappelijke studies, met mathematische of statistische onderbouwing, uitgevoerd met professionele meetinstrumenten, en vele projecten (uitvindingen) zijn patent-waardig. Het stijgt qua kennis en wetenschappelijke niveau ver uit boven wat we van middelbare scholieren verwachten. Dat kan alleen met goede coaching van docenten, ouders en eventueel externe wetenschappers met het beschikbaar stellen van laboratoria en apparatuur. En een hoog niveau van doorzettingsvermogen, gedrevenheid en intelligentie bij de betrokken wetenschappers.
Alle finalisten die ik gesproken heb, weten wat ze willen en waarom ze al hun vrije tijd hebben gestopt in dit soort onderzoek. Dit zijn per definitie geen leerlingen met een zesjescultuur en je ziet dat in Amerika, maar vooral ook in de economisch opkomende landen, de drive van studenten om tot topprestaties te verwezenlijken enorm is. Daarbij valt ook op hoe het internettijdperk deze leerlingen helpt om ver boven het niveau van het gewone school lesprogramma uit te komen. Dit was een week waarin voor mij weer eens wordt aangetoond dat de kwaliteit van het onderwijs niet wordt bepaald door haar regels en het curriculum, maar door gedreven leerlingen die de juiste coaches en docenten hebben gevonden om tot bijzondere prestaties te komen. Dat is wat wij in Nederland nauwelijks meer kennen en niet stimuleren. We hebben het liever over de optelsom van het aantal lesuren, de grootte van de klas en een rekentoets als we het over de kwaliteit van het onderwijs hebben.
De Stichting ‘Society for Science & The Public‘ (geeft onder andere het blad Science News uit) organiseert als sinds 1950 jaarlijks deze Science en Engineering Fair. Deze Fair is de finale van een wedstrijd voor middelbare scholieren die via plaatselijke, landelijke en regionale competities hun wetenschappelijke projecten presenteren aan een jury van wetenschappers en docenten. In het begin was het vooral een Noord-Amerikaanse High School aangelegenheid, maar toen vanaf 1997 de Intel Foundation deze competitie is gaan steunen – en zijn naam er aan heeft verbonden, met zo’n 40 miljoen dollar per jaar, heeft ISEF een steeds meer internationale zetting gekregen. In de laatste Intel ISEF 2015 bijeenkomst in Pittsburgh was ruim 25 procent van de inzendingen uit ongeveer 70 landen van buiten de Verenigde Staten.
Naast het geld van de Intel Foundation, hebben de Intel-medewerkers vrijwillig naar schatting al 4 miljoen uren werk in de projecten gestoken. De doelstelling van de stichting is afgeleid van de overtuiging dat als kinderen later mee willen komen in de global informatie economie ze vroeg toegang moeten hebben tot ICT en communicatie technieken en het internet. Dat is voor heel veel kinderen (met name meisjes) in heel veel landen niet vanzelfsprekend. En omdat Intel natuurlijk over de kennis, de mensen en technologie beschikt, kan zij als geen ander deze behoefte waarmaken. Hiervoor hebben ze een Intel Education Solution voor de klas ontwikkeld op basis van de ervaring van 15 miljoen docenten en 300 miljoen leerlingen en bestaat uit hardware, software en leerstof. Op de site van Intel Education zijn hele mooie gratis onderwijs tools te vinden voor docenten.
Als je naar de samenstelling finalisten kijkt die uit in totaal zo’n 422 voorrondes komen, dan is Intel in die opzet wel grotendeels geslaagd. De aanwezige studenten waren voor een groot deel meisjes (Ik heb geen cijfers, maar ik schat toch wel 40 procent van de deelnemende teams. Landen uit Afrika, Midden-Oosten, Zuid-Amerika en Afrika waren goed vertegenwoordigd. Zo waren de delegaties uit het Midden-Oosten zeer uitdrukkelijk aanwezig. Maar ook Brazilië, Korea, China, India en Oekraïne, Rusland, Verenigde Arabische Emiraten, Thailand, Turkije en Puerto Rico hadden grote en herkenbare afvaardiging. De openingsavond was dan ook het feest van verscheidenheid, waar alle culturen, rassen, traditionele kleding eensgezind en enthousiast aanwezig waren.
De directeur van de Intel Foundation is Wendy Hawkins. Al meer dan twintig jaar werkt Wendy voor Intel in het Education programma, en is dus samen met de directrice van the Foundation Science and the Public, Maya Ajmera, dus verantwoordelijk voor de ISEF. Ik heb Wendy persoonlijk op de ISEF2015 gesproken. Dit was haar laatste project, want na ISEF2015 ging ze met pensioen. Ook hier zag ik weer gedrevenheid voor onderwijs en de leerlingen en hun kansen.
Op een persbijeenkomst heb ik Wendy de vraag gesteld of zij sinds 1998, het jaar dat haar foundation de ISEF is gaan sponsoren, veranderingen heeft gezien in het soort projecten en de studenten die meedoen aan ISEF competitie. Hier is haar antwoord:
Ook uit Nederland was er een finale team: vier leerlingen (Nick Klarenbeek, Stijn Mouris, Sanne Buisman, Raquel Humphris), inmiddels studenten aan Nederlandse Universiteiten van de afdeling Technasium van het Karel Keijzer College uit Amstelveen. Zij waren als winnaars van een andere wereldwijde competitie, INESPO (International Environment & Sustainability Project Olympiad) speciaal gericht op duurzaamheidsprojecten, op de ISEF als finalisten (weliswaar buiten mededinging) aanwezig met een project over een verbeterde versie van een natuurwarmte-installatie.
De insteek van de ISEF-projecten heeft een sterk technologische focus met een belangrijke plaats voor de zogenaamde Beta-vakken, maar er is ook plaats voor onderzoekingen in de Sociale wetenschappen en de nadruk komt steeds meer te liggen op duurzaamheid. Ze strijden met projecten in verschillende categorieën. Dit jaar waren dat de volgende categorieën: Animal Science, Behavioral and Social Sciences, Biochemistry, Biomedical and Health Sciences, Cellular and Molecular Biology, Chemistry, Computational Biology and Bio-informatica, Earth and Environmental Sciences, Environmental Engineering, Plant Sciences, Biomedical and Health Sciences, Embedded Systems, Materials Science, Robotics and Intelligent Machines, Cellular and Molecular Biology, Energy Chemical, Mathematics, Systems Software.
Het programma van deze week bestond naast het werk achter de schermen (900 jury leden beoordeelde de 1.700 finalisten) uit de openingsceremonie op maandag. De hele week waren er symposia en lezingen in kleinere zalen.
Een inhoudelijk hoogtepunt was een paneldiscussie met vier Nobelprijs winnaars: Martin Chalfie – Columbia University (Nobel Prijs Chemie 2008), H. Robert Horvitz – Massachusetts Institute of Technology (Nobel Prijs – Medicijnen 2002), Sir Harold Kroto – Florida State University (Nobel Prijs Chemie 1996), John Mather – NASA Goddard Space Flight Center (Nobel Prijs Natuurkunde 2006).
De keynote spreker tijdens deze paneldiscussiemiddag was Mick Ebeling van de organisatie “Not impossible“. Zijn inspirerende speech ging over RATA = Revolution Against The Absurd. En iets kan absurd zijn vanwege absurd hoge (productie)kosten, bijvoorbeeld door tijd die nodig is om het te maken, het geld dat het kost om het te maken of het ongeloof dat het überhaupt te maken is. Hij geeft vele voorbeelden van waar ‘out of the cost’-box denken tot bijzondere oplossingen en uitvindingen leiden. Zijn plan van aanpak is heel eenvoudig.
Stap 1: Identificeer de absurditeit;
Stap 2: Committeer je (focus) aan het willen oplossen van die absurditeit en vervolgens (en alleen nadat je stap 2 hebt gezet);
Stap 3: Zoek creatief naar een oplossing.
Zijn ervaring is dat juist jonge personen beter in staat zijn over mogelijke oplossingen te denken dan ouderen die vastzitten in de aangenomen wetmatigheden van zijn of haar vak. De aanpak werkt en op hun site zie je vele uitkomsten van dat proces.
In het programma zat ook ontspanning. Op woensdagavond waren alle congresgangers door de gemeente Pittsburgh uitgenodigd voor een avond in het Football stadion HEINZ Fields. In optocht met de metro (die overigens downtown gratis is!) naar het stadion, en naar het leuke Pittsburgh Carnegie Science Centre (een soort Nemo). Sowieso is de binnenstad van Pittsburgh zich zeer bewust dat zoveel jonge studenten in de stad zijn.
Donderdag is traditiegetrouw de ‘publieksdag’. De twee hallen met de presentaties van de projecten kunnen door iedereen bezocht worden. Met bussen worden zo’n 2.000 scholieren uit de omgeving aangevoerd om uitleg te krijgen over ISEF en de projecten. Er is een zaal waarin bijna alle belangrijke universiteiten van Amerika zich presenteren en proberen studenten te werven. Maar ook het Amerikaanse Patent bureau heeft daar een stand, en de NSA! Natuurlijk want hier in Pittsburgh zijn alle toppers aanwezig.
Er zijn twee soorten prijzen: (1) Special Awards en (2) Intel Grand Awards voor de beste uit de twintig categorieën. De Special Awards werden donderdagavond in een speciale bijeenkomst uitgereikt waar zeker 4.000 mensen aanwezig waren. De Awards worden ter beschikking gesteld door bedrijven en organisatie die het (technologie) onderwijs en briljante studenten verder willen stimuleren. Daar doen dus de NASA, Google, CERN en dergelijke organisatie aan mee. De prijs kan bestaan uit van alles (geld, een reis of bezoek aan het bedrijf, studiebeurs). De lijst van awardsponsors en winnaars vind je op de site van de Stichting Science and the Public. Het is zeker de moeite waard deze lijst te bekijken omdat het inzicht geeft in het belang van ISEF voor heel veel technologiebedrijven en het soort projecten dat in de prijzen valt.
Tenslotte de slotmanifestatie. Dat was natuurlijk de grote GRAND-AWARD ceremonie op vrijdagmorgen. Het totale prijzengeld bedraagt zo’n 4 miljoen dollar voor zo’n 600 projecten. De Intel Foundation en haar sponsors stelt voor iedere categorie, waarvan er twintig zijn, een geldbedrag voor de eerste, tweede, derde en vierde prijs van respectievelijk 3.000, 1.500, 1.000 en 500 dollar per winnaar. Dan is er een top winnaarsprijs voor iedere categorie van 5.000 dollar voor de winnaar. Voor de school van de winnaar en de lokale fairs is er een bedrag van 1.000 dollar. Een lijst van alle winnaars staan weer op de site van ISEF2015. Uit de top winnaars van iedere categorie worden twee Intel Foundation Young Scientist Awards’ van ieder 50.000 dollar en de hoofdprijs ‘Gordon E. Moore Award‘, vernoemd naar één van de engineers die Intel hebben opgericht en groot gemaakt, een bedrag van 75.000 dollar, toegekend.
De top-winnaars van ISEF2015 zijn geworden. Hier de video van de volledige ISEF2015 grand award:
Raymond Wang, 17, of Vancouver, Canada
Aircraft Cabin Airflow: Curbing Disease Transmission
Nicole Ticea, 16, of Vancouver, Canada
Karan Jerath, 18, of Friendswood, Texas, United States
