Je kent de mails wel uit je mailbox ‘Personaliseer nu je ticket voor xx’. De tijd dat concerttickets nog ‘anoniem’ waren is wel voorbij. Je koopt ze met een account, je moet er namen opzetten en als het tegenzit worden die namen ook nog gecontroleerd. Het maakt het moeilijker om tickets door te verkopen, maar mag dat wel?
Denk je aan concertkaartjes kopen, dan denk je waarschijnlijk aan Ticketmaster. Ticketmaster wordt steeds groter en machtiger en dat is aan alle kanten te merken. Waar je vroeger een kaartje nog wel eens via Ticketswap kwijt kon, of gewoon kon weggeven, wordt dat nu steeds moeilijker gemaakt met allerlei e-mailsystemen. Ook andere concerttickets moeten vaak gepersonaliseerd worden. Geen haan die er verder echt naar kraait, maar het maakt verkopen een steeds grotere uitdaging.
Enerzijds is het positief: het is hierdoor minder aantrekkelijk voor doorverkopers die de tickets al aanschaffen met de intentie ze door te verkopen. Ze kapen dan zo tien, twaalf of misschien wel meer tickets weg en ‘dwingen’ fans om meer te betalen voor deze kaartjes in de wederverkoop. Niet tof. Om die reden heeft bijvoorbeeld Ticketswap een maximum percentage dat je winst mag maken op de kaartjes. Doorverkopers zijn desondanks een doorn in het oog van muziekliefhebbers. Dat personaliseren van tickets maakt dat dus wat moeilijker, dat doorverkopen, maar dat geldt dus ook voor mensen die toch niet naar het concert kunnen gaan.
Of je huisdier ziek is, je hoogzwanger bent, ziek of moet werken: er zijn talloze redenen waarom je niet naar het concert kan gaan. Het is dan wel zo handig als je iemand anders blij kan maken met je tickets. Dat is echter steeds moeilijker en dat is ook het Amerikaanse ministerie van justitie opgevallen, dat met een antitrust-rechtszaak bezig is tegen Ticketmaster en moederbedrijf Live Nation.
Het gaat daarbij onder andere om SafeTix, een systeem waarbij de streepjescode op je ticket elke vijftien seconde ververst. Hierdoor heeft een screenshot sturen weinig zin en wordt doorverkopen moeilijker. Ondertussen gooit Ticketmaster door dit nieuwe ticketsysteem zijn administratiekosten waarschijnlijk weer omhoog (terwijl het niet eens zo veilig omgaat met je gegevens), waardoor een concert bezoeken als fan tegenwoordig een rib uit je lijf is.
Añadido a eso, este código de barras se actualiza cada 5 segundos!!!
Igual al tomar una captura de pantalla indica que no podrá ser usada pues por lo mencionado anteriormente. pic.twitter.com/5PZQVxtxqj— • (@l_og2) June 30, 2023
Kun je je ticket dan helemaal niet meer doorverkopen? Het kan wel, maar gok vooral hoe en waar dat kan: juist, via Ticketmaster zelf alleen. En ook niet alle tickets. Heb je voor Trevor Noah kaartjes gekocht, dan kun je die niet doorverkopen. Ticketmaster geeft aan dat de organisator van het evenement het dan niet toestaat. Kun je je ticket wel doorverkopen, dan bepaal je zelf de prijs die je wil vragen (hierbij geeft Ticketmaster wel een maximum aanvan 20 procent: een kaart van 90 euro mag je verkopen voor 108 euro). Het te koop zetten is gratis, maar wordt het ticket verkocht, dan rekent Ticketmaster hier wel weer servicekosten op. En je moet dus echt dit systeem gebruiken, tenzij je iemand in je omgeving kunt vinden aan wie je het ticket kunt sturen (maar ook dat kan niet altijd).
Kortom, dat ministerie van justitie in de Verenigde Staten is zo gek nog niet. Het wordt misschien eens tijd dat de hoge bomen in Europa hier iets van gaan vinden. Het mag dan geen online platform zijn zoals Facebook of X: eigenlijk doe je als klant bijna alleen maar online zaken met Ticketmaster. Het wordt tijd dat de EU ook hier optreedt voor betere rechten voor de consument en vooral: meer keuze voor wie tickets op een eerlijke manier wil verkopen.
