1000 woorden per dag, dat is wat een kind dat niet vaak schermen om zich heen heeft wel meekrijgen, maar kinderen met schermen niet. Peuters zouden door schermgebruik zo’n 1000 woorden per dag missen en dat verstoord de communicatie met hun ouders. Het gaat daarbij lang niet alleen om de welbekende iPad die de boel moet sussen en bezighouden: ook de televisie is een boosdoener.
Het peuterbrein kan helemaal niet zo goed tegen al die beeldschermen: er is al gebleken dat die kleintjes zich helemaal niet meer goed kunnen concentreren door al die YouTube-video’s en andere content die ze wordt voorgeschoteld in de vorm van televisies, tablets en smartphones. Er zijn ook gedeelten in het brein die onderontwikkeld blijven, waardoor je bijvoorbeeld niet goed prikkels kunt verwerken.
Het gebruiken van schermen is echter niet alleen slecht voor het brein: het is ook slecht voor hun relaties. Natuurlijk, zou je denken: elke ouder heeft wel eens vijf keer moeten zeggen dat het etenstijd is, omdat kindlief maar naar die iPad bleef staren. Of peuters die niet naar bed gaan, omdat ze aan de buis gekluisterd zijn: die luisteren ook niet zo goed naar hun ouders. Echter blijkt het communicatieprobleem groter te zijn. Heel jonge kinderen blijken 1.000 woorden per dag niet mee te krijgen, wat zorgt voor verstoringen tussen hen en hun ouders.
In Australië werd een onderzoek gedaan naar de interactie tussen ouders en hun kinderen. Maar liefst 2,5 jaar (!) werden de ouders en kinderen gecheckt met een soort wearables om: elektronische ruis en communicatie die wel bedoeld was werd hierbij vastgelegd. Wat blijkt? Hoe meer een kind kijkt naar schermen, des te minder er gesproken wordt. Heel heftig: elke minuut dat het kind naar een scherm tuurde zou een afname van zeven gesproken woorden betekenen, maar ook 5 kindervocalisaties en één ouder-kind-interactie. Logisch dus dat de band met je ouders er minder om wordt, maar ook je taalontwikkeling achteruit holt. Uitgaande van de gemiddelde schermtijd van die leeftijd, die 172 minuten per dag (!) is, missen kinderen zo’n 1.139 woorden van volwassenen, 834 kindervocalisaties en 194 ouder-kind-interacties.
Taalontwikkeling is niet alleen belangrijk voor je eigen taal: het helpt je ook sneller andere talen te leren. Je zet je kind dus op meerdere vlakken 1-0 achter door het zoveel schermtijd te geven. En zelfs als je kind niet zo spraakzaam is, is het toch belangrijk het bloot te stellen aan veel gepraat van de ouders. De onderzoekers weten het wel: die schermtijd moet voor kinderen onder de drie jaar oud echt onder de een uur komen te liggen. Klinkt raar als je het zo leest, maar volgens Scientias geeft een kwart van de ouders aan dat zelfs hun baby van nog niet eens een jaar oud twee uur voor een scherm spendeert. Als dat maar goedkomt, later.
