Het was een heel ding: een bril waarbij je in het glas allemaal informatie kon opzoeken, zonder dat iemand kon meekijken. Je ziet het ook terugkomen in bijvoorbeeld de bioscoopfilm Hobbs & Shaw, al is het daar in de vorm van een lens. Google Glass zou ooit dé nieuwe gadget worden, maar nu hoor je er niets meer van. Hoe kan dat?
Google Glass was een soort computer in de vorm van een bril. Hij maakt gebruik van Glass OS en bevat een OMAP 4430 CPU, een prism projector, Bluetooth, WiFi, micro-USB, een batterij van 570mAh en een 5 MP-camera. Tel daarbij 2GB RAM en 16GB flash memory op en een redelijk cool design en je hebt een Google Glass in je handen. In werking is Glass een soort smartphone: apps als The New York Times, Gmail en Evernote draaien er bijvoorbeeld op. Je bestuurt het via je stem, maar ook met de touchpad aan de zijkant van het montuur.
In 2013 werd de gadget verkocht als prototype, om vervolgens publiekelijk te verschijnen in 2014. Daarna werd het echter heel stil en zien we nooit meer iemand met de bril. Nu zagen we er al niemand mee in casino’s of in de auto, omdat ze daar wegens privacy- en veiligheidsredenen niet mochten worden gebruikt, maar ze werden wel vaker geweerd. Het feit dat ze een camera bevatten die constant kan filmen zonder dat je dat je dat als niet-drager weet, werd door veel mensen als een privacy-inbreuk gezien.
Dat is echter niet de enige reden dat Google Glass toch niet zo populair was. De reden dat Google in 2015 de stekker uit het project trok (om hierop terug te komen met een soort zakelijke variant in 2017) is nooit officieel gemaakt, waardoor we ons vooral moeten beroepen op wat experts denken en wat er wordt geroddeld. De belangrijkste roddel is dat het apparaat simpelweg niet goed werkte. Aangezien hij een prijskaartje heeft van 1.500 dollar, is dat een kwalijke zaak.
Het zou bovendien verklaren waarom Google nooit echt veel reclame voor het product maakte, of koos voor een grote officiële release: blijkbaar vond het bedrijf het niet nodig hoog van de toren te blazen over de innovatieve gadget. Was hij wel geweldig, dan zou het techbedrijf toch aanzienlijk meer communiceren over hun futuristische paradepaardje?
Naast het eerdergenoemde privacyprobleem en de mogelijke, tegenvallende technische werking van de gadget, zijn er meer redenen te noemen waarom de verkopen niet van de grond kwamen. Denk bijvoorbeeld aan het feit dat je zo dicht op je hoofd dan de hele dag radiatie zou hebben, want Google Glass is in principe een soort mobiele telefoon in een andere vorm met een doorzichtig glas als scherm. Ook vonden sommige mensen de glassholes (mensen met een Google Glass) er zo nerdy uitzien, dat ze er zelf niet graag zo bij zouden willen lopen.
Daarnaast kun je je afvragen waar Google Glass eigenlijk voor bedoeld is. Je kunt er filmpjes en video’s mee schieten en het internet gebruiken, maar er is eigenlijk niets innovatiefs aan zijn kunnen. Dat vragen de meeste experts zich dan ook af: wat ging er in Google om toen het besloot deze bril te gaan ontwikkelen? Wat is het idee erachter? Dat dat niet helemaal duidelijk was, is ook misschien wel een reden dat Google er niet echt reclame voor maakte: wat zou de boodschap dan moeten zijn? Al met al is Google Glass een vreemde uitvinding, waarvan we niet denken dat er ooit nog een opvolger komt. Niet zolang Google er geen scherp doel mee heeft in ieder geval.
