Misschien nog wel meer dan de ‘echte’ Mario games is Mario Kart als serie dé succesformule geweest waar Nintendo op kon rekenen om enorme aantallen te verkopen. Niet alleen de games, maar ook de hardware waar die games op gespeeld konden worden gingen altijd als een raket. Of de Bullet Bill die je krijgt als je heel erg achterligt in een Mario Kart race, zo je wil. Deze keer wordt dat een ander verhaal, vrees ik. Dat heeft echter niks te maken met de kwaliteit van deze Mario Kart, maar alles met het abominabele aantal mensen dat tot nu toe een Wii U hebben gekocht. De tijd dat er nog zoiets bestond als een ‘system seller’ is voorbij, maar áls zoiets bestond, dan zou Mario Kart 8 daar heel dicht bij in de buurt komen. Het is (bijna!) alles waar je als Mario Kart-fan op hoopt en de meeste lol die je op twee of vier wielen kunt hebben wat mij betreft.
Natuurlijk is er wel vaker gezegd dat Mario Kart X of Y de beste tot nu toe was, afhankelijk van wie je het vroeg. Er bleef echter wel vaak een soort gereserveerdheid in die uitspraken, dat het “toch niet het gevoel kon evenaren dat de eerste Mario Kart” (op de Super Nintendo) opriep. Daar is nu geen sprake van. Doordat Nintendo (op één puntje na) perfect heeft weten te raken wat spelers wilden van een nieuwe Mario Kart is het één feest, te beginnen met hoe de game er uit ziet. Dit is, zonder twijfel, Nintendo’s mooiste game ooit. Of de Wii U nu een serieuze next-gen console genoemd mag worden of niet, het feit dat Nintendo’s artiesten nu eindelijk los konden gaan in HD is onmiddelijk te zien. Het is één explosie van kleur, effecten en de typisch cartooneske stijl die Nintendo zo goed beheerst. Of je nu op een zonovergoten strand aan het racen bent of in een spookhuis, alle locaties zijn met zoveel zorg en liefde gemaakt dat je pas tijdens de hoogtepunten van een race of bij het kijken naar iemand anders die speelt doorkrijgt hoeveel detail er verwerkt is in de racetracks en zelfs de gezichtsuitdrukkingen en bewegingen van de karakters die op de karts zitten. Vooral die van Luigi 😀
Verder blijft Mario Kart natuurlijk voornamelijk wat het al was: een chaotisch potje racen waarbij goed rijden niet altijd bepaald of je gaat winnen of niet. De powerups zijn weer allemaal terug, waarbij de ‘crazy 8’ (één van bijna alles), een mindere boemerang, de leuke Piranha Plant (die items wegsnoept én je snelheid verhoogt door in de grond te happen als er niets anders is) en de toeter de nieuwste aanwinsten zijn. Vooral die laatste is interessant, want dat is meteen het enige wapen tegen die verdomde blauwe shell, dé irritatie van mensen die goed kunnen racen en dan toch in de laatste ronde voor de ratten gaan, liefst een meter of tien voor de finish. Ook de muntjes, zo integraal in de eerste Mario Kart, zijn weer terug en hoe dichter je bij het maximum van 10 zit, hoe harder je gaat. Alles bij elkaar geeft het betere spelers tenminste een mogelijkheid om niet het slachtoffer te worden van alle systemen in Mario Kart die gemaakt zijn om iedereen zo dicht mogelijk bij elkaar te houden en diegene die voorligt half te straffen.
Er zijn genoeg mogelijkheden om voor te komen, zeker omdat de toevoegingen die de serie heeft gekregen in de laatste paar delen allemaal behouden zijn gebleven en samen de laagjes vormen die Mario Kart 8 zijn diepgang geeft. Je kunt stunten voor een korte boost, er zijn grote delen onderwater, vlak achter een concurrent rijden geeft je ook vleugels en je kunt nu ook op muren en andere niet-horizontale oppervlaktes racen met de anti-zwaartekracht ‘wielen’ die de karts hebben. Op die oppervlaktes loont het zich in tegenstelling tot op de reguliere weg om tegen elkaar aan te rijden, want daardoor krijg je ook een kleine boost. Het houdt je op elk moment scherp, want je moet een goed oog voor je omgeving én je tegenstanders hebben om op snelheid te blijven. Die anti-zwaartekracht oppervlaktes hebben echter nog meer voordelen: niet alleen heeft het Nintendo de kans gegeven om de meest bizarre banen in elkaar te draaien, het zorgt er ook nog eens voor dat er meer dan ooit verschillende routes zijn, met meer sluipweggetjes en meer afkortingen dan in eerdere delen mogelijk was. De 32 banen (16 hagelnieuw, 16 gebaseerd op banen uit de eerdere games van de serie, maar mét alle leukigheidjes van dit deel ingebouwd) dei Mario Kart 8 telt zijn bijna allemaal geweldig. Elk parcours heeft een eigen identiteit en op de twee Rainbow Roads na wordt er niet gedubbeld.
In dit deel heeft Nintendo ook eindelijk gezorgd voor de mensen die niet altijd een kamer vol tegenstanders hebben met een vrij robuuste online mode. Niet alleen kun je (alleen of met twee spelers) gewoon online races zoeken of aanmaken, er is ook een toernooimodus waarbij je groepen makkelijk bij elkaar krijgt doormiddel van een code die je aan iedereen kunt geven die wil meedoen. Je geeft aan wat de regels zijn van het toernooi, wanneer het open is en dan zorgt de game er verder voor dat de statistieken van de spelers die meedoen bewaard worden zodat er een structurele ranking ontstaat. Natuurlijk kun je ook online ghosts van andere spelers krijgen om tegen te racen in de time trials en kun je ook de Battle Mode spelen. Het kan, maar dat wil helaas niet zeggen dat je dat zou moeten willen. Het enige echte nadeel van Mario Kart 8 is namelijk dat er geen gesloten arena’s zijn die voor Battle Mode gebruikt worden, maar dat je de ballonnen van de andere karts moet afschieten terwijl je over de reguliere banen rijdt. Het kan wel, maar de essentie van de modus is helemaal verloren gegaan en de lol is vervangen door eindeloos rondjes rijden in de hoop dat je elkaar tegenkomt. Was je dus groot fan van dit onderdeel, dan zul je hier heel verdrietig van worden.
Het is echter de enige smet op het blazoen van Mario Kart 8. Aan alles is gedacht: je karts (of motor) kan eindeloos aangepast worden met cosmetische aanpassingen die je verdient door te spelen, je kunt het op elke manier die je wil besturen (en zo’n beetje met elke Nintendo-controller die er is) waardoor het makkelijk is om vier spelers achter de console te krijgen, de banen zitten vol met leukigheidjes en niet te vergeten: Mario Kart is nog steeds een achterlijk leuk spel om te spelen met een groep mensen. Mensen hebben het vaak over social gaming, maar Mario Kart 8 laat maar weer eens zien dat Nintendo al heel lang weet wat die term zou moeten betekenen. Als je een Wii U hebt zou je wel gek zijn als je dit niet speelt. Zeker niet nu Nintendo in de eerste periode na lancering je nog een extra game erbij geeft.
Mario Kart 8, ontwikkeld en uitgebracht door Nintendo voor de Wii U op 30 mei 2014
