Zynga heeft 19 domeinnamen geregistreerd inclusief de naam ForestVille. De domeinen, die varieren van forestvile.com tot zelfs wwwforestville.com, worden beschermd door MarkMonitor dat ook veel van Zynga’s andere domeinen heeft staan.
Het bedrijf heeft niet het domein Forestville.com geregistreerd, maar die behoort tot een central school district in New York. Als dit ook een game gaat worden zal het de zesde “Ville Game” zijn van Zynga. Er is natuurlijk al het populaire FarmVille en CityVille en de wat nieuwere Castleville, Fishville en YoVille.
Andere domein registraties suggesteren dat er ook een Android, iPhone en iPad editie komt, evenals het traditionele plekje op Facebook. Een lijst van alle domeinnamen is hier te zien.
Op 7 november 2007 wordt vastgoedmagnaat Victor ‘t Hooft neergeschoten. De vorige dag reed de 47 jaar oude ‘t Hooft nog van Zwitserland naar Den Haag. Victor die in 2001 naar Zwitserland emigreerde reed regelmatig voor zaken op en neer naar de hofstad. Het is woensdag 7 november, bijna 6 uur, en op weg naar zijn huis aan de Bezuidenhoutseweg belt Victor nog even met zijn mobiel. Zijn vrouw Emmy is thuis en wacht op hem.
Als Victor de sleutel in het slot steekt wordt hij belaagd door een man met een bivakmuts. Emmy, aangetrokken door het tumult, probeert de met een pistool zwaaiende man tevergeefs van Victor af te trekken. Dan vuurt de gemaskerde man voor de ogen van Emmy 4 schoten af en Victor zakt levensloos in elkaar. Ze ontsnapt en van de dader ontbreekt ieder spoor.
Dan begint een jarenlang politieonderzoek. Tijdens de schermutseling wist Emmy gedeeltelijk de bivakmuts van belager’s gezicht te trekken en kon er een signalement gemaakt worden. In de woning vindt de politie o.a. het achtergelaten moordwapen, een geluiddemper en munitie van verschillend kaliber. Forensisch onderzoek wijst uit dat het gaat om kalibers 6.25 en 9 mm. De sporen worden door het Nederlands Forensisch Instituut onderzocht op DNA en leveren tien verschillende sporen op met DNA-profiel van één man: Remond P.
Deze 40 jarige Voorburger is geen onbekende van de Politie. In juli 2005 zit Remond vast voor verdenking van moord, maar wordt wederom door gebrek aan bewijs vrijgesproken. De recherche plaatst P. onder observatie en tapt zijn telefoon af en het materiaal tegen Remond stapelt zich langzaam op. Beeldmateriaal van bewakingscamera’s brengt hem op nog geen 300 meter van plaatsdelict, 35 minuten voor de moord. Wanneer in 2008 vriend Leslie S. en hoofdverdachte Remond P. worden aangehouden voor de moord, herkent Emmy P. niet. Pas wanneer zij Remond op foto’s van een oud familiefeestje ziet, herkent zij in hem de moordenaar van Victor. Voor de politie en justitie is het duidelijk: Remond P. voerde de liquidatie uit en Leslie S. stond op de uitkijk.
Onderzoek naar de opdrachtgever loopt niet zo vlotjes. Het onderzoeksteam gaat vier scenario’s af. Maar wanneer Remond en Leslie door de rechtbank worden vrijgesproken loopt het onderzoek moervast. De verklaring van Remond waarmee hij zijn DNA op plaatsdelict verdedigt is op zijn zachtst gezegd krankzinnig maar de rechtbank sluit het net zo krankzinnig niet uit:
Emmy moet zijn spoor hebben opgepikt van de balie van het benzinestation waar zij beiden kort voor de moord hebben getankt. Tijdens het afrekenen had Remond zo hard geniest, dat Emmy het DNA een aantal minuten later van de balie moet hebben opgepikt en overbracht naar de jas van Victor. Het DNA op het wapen, munitie, handschoenen en bivakmuts werd verklaard door diefstal uit zijn huis in 2006. Diezelfde spullen zijn gebruikt door de dieven bij de moord op Victor ’t Hooft en hebben zo DNA van Remond achtergelaten op plaatsdelict. Onwaarschijnlijk, zegt de rechtbank, maar niet uitgesloten. Dan gebeurt er iets wat Remonds verhaal lijkt te ondersteunen. Bij een gewelddadige overval in Bloemendaal wordt opnieuw Remond’s DNA aangetroffen op een stuk touw dat daarbij is gebruikt. Maar P. zat op het moment van de overval in voorarrest voor de moord op Victor. Remond en Leslie komen in april 2009 vrij maar het Openbaar Ministerie gaat in hoger beroep.
Uiteindelijk doet de advocaat-generaal het verhaal van P. af als een sprookje. Onderzoek toonde aan dat het in Victor’s huis achtergelaten wapen pas in 2007 is geproduceerd. Dit zaagt alle poten onder P.’s verhaal vandaan want een wapen uit 2007 kan niet in 2006 zijn gestolen. Leslie krijgt 12 jaar en Remond 20 jaar maar blijft op vrije voeten en wordt op de nationale opsporingslijst geplaatst. Pas in mei dit jaar wordt P. na een achtervolging op de A12 bij Nootdorp in de kraag gevat. P. verloor de macht over het stuur, ramde een andere auto en probeerde te ontvluchten. Daarbij schoot de politie hem in zijn onderlichaam en kon de man ingerekend worden.
Een ander niet minder spraakmakende zaak is die rondom de verdwijning van Natalee Ann Holloway. In de nacht van 30 mei 2005 verdween Natalee tijdens haar vakantie op Aruba spoorloos na een avondje uit. Wanneer Natalee met haar vrienden op stap gaat, ontmoet zij Joran van der Sloot. Joran, een jonge man uit Nederland, verblijft op Aruba waar zijn vader werkzaam is als rechter in opleiding. Na een met alcohol gelardeerde avond stappen Natalee, Joran en zijn vrienden Deepak en Satish Kalpoe in een auto en rijden naar het strand. Tenminste, dit zeggen de verklaringen van Joran van der Sloot en zijn vrienden.
In 2010 vertelt Joran in het programma “Joran Spreekt” dat hij inderdaad betrokken was bij de verdwijning van Natalee Holloway. Hij doet verhaal van de avond en herinnert zich dat hij en Natalee na het stappen langs zijn geweest bij een vriend van hem en waar ze op het balkon alcohol en cocaïne gebruikt hebben. Toen Natalee begon te dansen, liep Joran op haar af om haar vast te pakken. Daarbij zou ze van het balkon gevallen zijn, volgens Van der Sloot de ware doodsoorzaak van Holloway.
Missing White Woman Syndrome
Sindsdien is Natalee Holloway spoorloos en wat er die avond precies is gebeurd is in dichte nevel gehuld. De zaak heeft in Nederlandse en Amerikaanse media flink aandacht gekregen. Met name Dr Phil heeft de gemoederen flink aangewakkerd. De hoeveelheid aandacht leverde flinke kritiek op. In de VS verdwijnen namelijk jaarlijks duizenden (jonge) mensen zonder dat er ook maar een seconde zendtijd aan wordt geschonken. De zaak Holloway werd het stereotype voorbeeld van het z.g. “Missing White Woman Syndrome.” Volgens critici krijgen vermissingen van aantrekkelijk blanke jonge vrouwen relatief veel aandacht in de media.
Dossier: de moord op Christel Ambrosius of De Puttense moordzaak
Christel Ambrosius werd in 1994 op 23-jarige leeftijd verkracht en vermoord gevonden in het huis van haar oma. Onderzoek leidde al gauw naar Herman du Bois en Wilco Viets en beiden werden onterecht tot 10 jaar cel veroordeeld. In 2002 werden zij na 7 jaar uiteindelijk vrijgesproken.
Het onderzoek werd opnieuw geopend en in 2008, na een DNA-match, kwam de 36-jarige Ron P. naar voren als verdachte van de moord op Christel. In 2009 werd hij door de rechtbank in Zutphen tot vijftien jaar cel veroordeeld. Op 12 oktober 2011 jl., na bijna 17 jaar, werd tegen P. in hoger beroep achttien jaar geëist en door het gerechtshof bekrachtigd. Het hoger beroep nam in totaal twee jaar in beslag. Inmiddels wordt Ron P. ook verdacht van de moord op de 22-jarige Anneke van der Stap uit Rijswijk. De Puttense moordzaak is zeker de beruchtste zaak van Nederland.
