Ondanks dat Mafia 3 nog amper een week geleden werd aangekondigd mocht ik deze Gamescom alvast een kijkje nemen in het New Orleans van 1968. De demo was uiteraard nog een zeer vroege build van de game, maar wat ik zag maakte meteen duidelijk dat de sfeer er in ieder geval goed inzit.
Mafia 3 volgt niet het verhaal van een Italiaan die zich langzaam omhoog werkt zoals dat in voorgaande games uit de serie het geval was. De ontwikkelaar wijkt hier bewust vanaf om zo een compleet nieuw verhaal te kunnen vertellen.
We volgen Lincoln Clay: Afro-Amerikaan, opgegroeid in een weeshuis, Vietnam-veteraan. Na zijn terugkeer uit Vietnam rolt hij het criminele circuit in waar hij een aanslag van de Italiaanse Maffia overleeft. Deze achtergrond speelt een centrale rol in het verhaal, zoals ook uit de trailer duidelijk wordt.
De gameplay van Mafia 3 zal zich wederom centreren rondom een cover-shooter vanuit het derde persoonsperspectief. De speler dient weer verschillende missies uit te voeren die dit keer minder lineair zullen zijn. Zo zullen gebouwen op verschillende manieren te bereiken zijn; kan de speler kiezen voor stealth in plaats van alles overhoop te schieten; en kun je kiezen of je een vijand vermoord of laat leven. De enige echt nieuwe toevoeging zijn drie andere karakters die je kunnen helpen met verschillende zaken. Een van hen heeft bovendien een opvallend bekende naam: Vito Scaletta.
Op geen enkele manier doet Mafia 3 écht nieuwe dingen qua gameplay, maar dan ga ik wel voorbij aan het belangrijkste punt van deze game: de sfeer. Mafia 2 is als je er op afstand naar kijkt ook niet super bijzonder als game, maar als verhaal in een fantastisch neergezette wereld excelleerde die game. Daar gaat Mafia 3 achteraan.
Of het nu het straatbeeld, de nieuwsberichten of paint it black van de Rolling Stones is: het hoort er allemaal bij. Dat maakt Mafia 3 in elk geval de game met de meeste sfeer van deze Gamescom. En zolang ze aan die sfeer vasthouden, komt het helemaal goed met Mafia 3.
