Laat het maar aan Nintendo over om met innovatieve, maar toch soms ook vreemde, games of accessoires te komen voor hun consoles. Zo is daar ook Nintendo Labo. Eerder dit jaar kwamen de eerste twee pakketten hier al van uit en nu is er het derde pakket dat zich voornamelijk toespitst op voertuigen. Labo was namelijk vooral het in elkaar zetten van gadgets, zoals piano’s of vishengels, en had geen echte speelwereld. Daar moet met deze uitbreiding verandering in komen.
Mijn mede-Cowboy Patrick Smeets had eerder al de voorgaande pakketten van labo getest en was er best positief over. Afgelopen weken kwam de derde uitbreiding na een podcast ter sprake en toen was mijn vraag of het een beetje “ hufter-proof” spul was. Ik was namelijk wel geïnteresseerd, maar was niet overtuigd van de kartonnen kwaliteit. Gezien ik de enige Gamecowboy met kids ben was de afspraak al snel gemaakt dat ik deze uitbreiding dus ging testen en het aan een zware proef zou blootstellen, mijn twee kinderen:-)
Het plan was dat ik samen met de kinderen de bouwsels ook zou maken. Ik heb dit wel getracht, maar gezien het toch nog best complex was haakten zij bijzonder snel af en mocht papa het vouw en plakwerk gaan uitvoeren. Dit had ik eerlijk gezegd persoonlijk wel wat onderschat, want met alle drie de bouwsels(een stuur, een roer en een joystick) ben ik toch een goede vijf tot zes uur bezig geweest. In principe zet je gewoon je switch aan met de game en op het scherm zie je precies wat, waar en hoe er gevouwen en ingeklikt moet worden. Het lijkt heel simpel, en dat is het in principe ook. Wel ga je jezelf steeds meer afvragen waarom dat stukje karton een sticker moet hebben en hoe al die delen uiteindelijk in elkaar moeten passen met elastiekjes, knopjes en touwtjes.
Toen mijn stuur(het moeilijkste object) na een goede 2,5 uur eindelijk in elkaar zat had het diverse bewegende en draaiende delen. Je steekt een joycon controller in een stuk karton(wat de sleutel is) en de ander steek je in een zojuist gemaakt gaspedaal. Het zag er tof uit, maar ik dacht toch dat de meeste zaken aan dat stuur louter ter versiering in elkaar gezet waren. Maar toen ging ik voor het eerst rijden met mijn auto. Holy Hell! Elk knopje, touwtje en staafje dat ik aan het stuur bewoog zorgde voor reactie op het scherm. Daar waren dus blijkbaar al die goedgeplaatste stickertjes voor. De joycon registreert de bewegingen van deze reflecterende stickertjes en interpreteert wat je precies aan het doen bent. Het enige wat door me heen ging was dat Nintendo het gewoon weer eens geflikt had. In het begin denk je wat is dit voor rare shit, maar vlak erna kun je enkel met verbazing en respect kijken naar wat er voor je op het scherm gebeurd.
Nadat ik dus zo blij verrast was ben ik wel snel verder gaan bouwen want ik wilde meer. Toen het roer van de onderzeeër en de joystick voor het vliegtuig ook in elkaar stonden ben ik de adventure-modus ingedoken. Wat in de voorgaande Labo game ontbrak was een wereld waar je vrij in kon spelen. Dat is met deze modus beter uitgevoerd. Het is een (kleine)open wereld waar je vrij kunt bewegen met alle drie de voertuigen en waar je diverse opdrachten kunt ophalen om te volbrengen. Verwacht geen diepgaande missies of gameplay, want het blijven wel eenvoudige zaken die je moet doen en na een tijdje wordt het wel wat repetitief. Wel kun je steeds wanneer je zelf wilt wisselen van voertuig door simpelweg de sleutel uit bijvoorbeeld het stuur te halen en deze in de joystick te doen. De Joycon registreert deze wissel en je auto veranderd in een vliegtuig. Heel simpel, maar het werkt geweldig. Wel wil ik kort nog even toevoegen dat de auto en het vliegtuig zeer simpel te besturen zijn, maar dat de onderzeeër echt wel wat oefening vergt. Je moet de twee motoren namelijk los van elkaar bewegen om te sturen en mijn kids vonden dit toch nog wel een uitdaging.
Verder kent de game buiten de adventure-modus nog wat kleine minigames met de drie verschillende voertuigen. Ook is er nog de Discover modus. Hier kun je eigen configuraties maken en knoppen indelen op de joycon om zelf spelletjes of bouwsels te bedenken. Onderschat dit echter niet, want hoe kindvriendelijk Labo ook is, de Discover modus is echt heel technisch en ik zat veelal zelf na een tijdje al in de knoop van wat ik nu precies aan het doen was. Absoluut een leuke toevoeging voor de enthousiaste hobbyist, maar wel wat hardcore voor de doelgroep van Labo.
Is Nintendo Labo door deze uitbreiding nu echt de moeite? Nou ja, het is vooral een belevenis. Het bouwen op zich is zeer leuk, maar voor jonge kids misschien nog wat moeilijk. Het spul zit fantastisch ingenieus in elkaar en dat gaf me echt meerdere wow momentjes. De adventure modus is leuk en maakt het echt een game in plaats van een paar losse soort tech demo’s, maar ga je dit weken lang blijven spelen? Dat denk ik niet dus wellicht is dan de relatief hoge prijs van 70 euro toch een iets te steile hobbel. Ik heb er in ieder geval echt wel plezier aan beleefd en het geeft vooral aan dat Nintendo nog steeds heer en meester is in het verbazen van gamers met innovatieve dingen.
