Screamride. Toen ik de naam zag staan in de Xbox store werd mijn aandacht toch even getrokken. Mijn eerste gedachte was een soort simulatiegame zoals Themepark of Roller Coaster Tycoon, maar niets is minder waar. Je moet weliswaar achtbanen bouwen, maar met een heel ander doel.
Ben je dus op zoek naar de beleving van een park bouwen, bezoekers trekken en een algeheel goede prestatie/beleving afleveren met bijbehorende attracties en voorzieningen dan ben je hier aan het verkeerde adres. In
Screamride kun je namelijk uit 3 opties kiezen, te noemen Screamrider, Demolition Expert en Engineer. In de carrière modus krijg je met alle drie deze opties te maken en hier zal dus voor iedereen wel iets tussen zitten wat je leuk gaat vinden. Als je 1 van de drie toch wat minder vindt dan doe je die als laatste of sla je die gewoon over, want je kunt zelf kiezen wat je doet en wanneer je dat doet.
In de Screamrider-modus neem je plaats in de achtbaan en moet jij bewijzen zenuwen van staal te hebben. De tracks beginnen langzaam, maar gaandeweg worden er halsbrekende toeren uitgehaald waar menig attractiepark nog een puntje aan kan zuigen. De Goliath in Walibi is er niks bij zullen we maar zeggen. Je moet tijdens de rit proberen zo lang mogelijk op de baan te blijven, maar ook je durf laten zien. Dit betekent de grenzen opzoeken met G-krachten, het karretje op 2 wielen laten gaan in de bocht, maar niet te ver zodat je van de baan schiet en als een malle over de baan vliegen door gebruik van de boosters. Je uiteindelijke score wordt bepaald naar aanleiding van je medepassagiers. Als jij ze de stuipen op het lijf hebt weten te jagen en ze kotsmisselijk uit de achtbaan komen haal je een dikke score. Zit iedereen achteraf nog met een glimlach of verveeld in het karretje dan heb je toch echt iets mis gedaan.
Hoewel ik het leuk vindt om in achtbanen te zitten blijft dingen slopen ook een passie voor elke man denk ik. Ik vond de Destruction-modus dan ook de leukste van de 3. Hier is het de bedoeling dat je met een soort katapult op steroïden diverse soorten cabines wegschiet in de richting van diverse bouwwerken. Het klinkt simpel, maar om de gebouwen precies goed te raken zodat ze ook andere gebouwen schade aanrichten is nog een kunst op zich. Dat je soms explosieven kunt raken in de gebouwen helpt gelukkig wel mee. Niets geeft zo’n voldoening dan te zien hoe bouwwerken gezamenlijk ineenstorten door en welgemikt schot.
Voor de mensen die toch wat meer hebben met bouwen en die creatief zijn aangelegd is er dan nog de Engineer-modus. Hierin is het de bedoeling dat je een reeds (half) gebouwde attractie moet afbouwen, maar je middelen zijn niet oneindig. Ook krijg je nog specifieke doelen meegegeven waaraan je dient te voldoen. Dit maakt het uiteindelijk een soort puzzel die je tot goed gevolg moet zien te brengen.
Elke modus kent diverse hoofdstukken (er zijn in totaal zes series die telkens uit 3 à 4 missies per carrièretak bestaan) die je dient te ontgrendelen door elk missie voldoende medailles te verdienen. Enkele daarvan verkrijg je door je primaire doelstellingen te volbrengen, wat gezien de ongelimiteerde tijd en pogingen niet zo moeilijk is. De overige medailles behalen is echter een stuk pittiger en hier ligt dan ook de grote drijfveer van de game in verborgen. Je krijgt steeds het gevoel dat het nog net iets sneller, scherper of beter had gekund en hierdoor blijft de motivatie groot om te blijven proberen. De online scoreborden, waarin je resultaten constant vergeleken worden met de mensen uit je vriendenlijst, zorgen ook nog eens voor de nodige competitiedrang.
Ook is er nog een Sandbox-modus toegevoegd waarin je echt alle vrijheid krijgt. Er zijn letterlijk honderden bouwonderdelen beschikbaar en de editor is bijzonder gebruiksvriendelijk. De bouwonderdelen dienen wel vrijgespeeld te worden in de carrière modus, maar dit is gelukkig geen heel moeilijke opgave. Leuk is nog wel dat je je eigen bouwsels of die van anderen naar hartenlust kunt delen/downloaden om zo van elkaars creativiteit te kunnen genieten, maar ook te kunnen leren. Het enige vervelende hierin kan nog wel eens het camerastandpunt zijn tijdens het bouwen. Verder kent de game niet echt bugs of issues waar ik me aan stoorde. Grafisch zit het ook wel snor en heeft de game een beetje een cartoony look zoals we die kennen uit bijvoorbeeld de
Kinect Sports en Kinect Rivals games qua stijl.
Screamride is zo’n spel dat je af en toe even beetpakt om gewoon lol te hebben. Het is gewoon puur plezier wat de game je voorschotelt en als je wat meer tijd voor handen hebt kun je ook nog eens aan de slag met een uitgebreide editor om mee los te gaan. De prijs echter vind ik wel wat fors(40 euro) voor de omvang van de game. Er is genoeg te doen, maar ik had dit persoonlijk gewaardeerd op maximaal 20 euro, want de game is toch te beperkt om zijn prijs te rechtvaardigen vind ik. Wederom een keuze dus voor jullie gamers om te maken en af te wegen of het je ding is of niet. Gelukkig is er een demo beschikbaar en ik kan dan ook zeker aanraden de game eens uit te checken.