Afgelopen week werd bekend dat een groot deel van de coronamaatregelen vanaf 25 september opgeschort worden. Daaronder ook de anderhalve meter maatregel. Goed nieuws voor de al anderhalf jaar zo waar getroffen horeca, zou je denken. Ok, de sluitingstijd van middernacht blijft voor nachtclubs/discotheken voorlopig gelden en er komt een registratie/controleplicht. Noem het een soort van toegangscontrole. De zogenoemde 3G-maatregel.
Iedereen die een restaurant, bar of andere uitgaansgelegenheid wil bezoeken moet ‘Getest’, ‘Genezen’ of ‘Gevaccineerd’ zijn. Daar hebben we de CoronaCheck app voor. Die laat met een QR-code zien of iemand aan een van die drie G’s voldoet. Als extra ‘service’ kan een scherm met een groen vinkje getoond worden (of rood voor iedereen die ‘aan geen enkele G voldoet’) wanneer de QR-code gescand wordt.
Ik ga hier niet in op de (on)zin van coronamaatregelen. Laat ik dat vooropstellen. Wat mij echter wel verbaasde waren de ongekend felle reacties van horecabazen, -belangenverenigingen en zelfs lokale overheden tegen de ‘toegangscontrole’. Het controleren van bezoekers aan de deur zou te veel tijd kosten en niet of nauwelijks te handhaven zijn. Horecaondernemers riepen vrijwel direct dat zij voor de controle extra personeel in dienst zouden moeten nemen. Voor een goedlopend café of restaurants konden de extra kosten die daarmee gemoeid zijn, kunnen oplopen tot meer dan anderhalve ton per jaar.
De veiligheidsregio’s, bij monde van Hubert Bruls, waarschuwden dat zij nu al een (groot) tekort aan handhavers (BOA’s en agenten) hebben. Nóg een taak erbij – het toezien op de toegangscontrole – is geen optie. De gemeente Amsterdam liet al weten de 3G-controles niet actief te zullen gaan handhaven.
Het is typisch Nederlands om nog voordat ook maar één vinger uitgestoken hoeft te worden, al te klagen over de mogelijke (financiële) gevolgen. Natuurlijk moet je van tevoren zaken zo goed mogelijk plannen, maar om dan maar gelijk te roepen ‘dit kan niet’, ‘dit gaat ons tonnen kosten’ of ‘dit gaan we niet doen’, is wellicht wat kort door de bocht.
Toegegeven, ook ik dacht na het horen van al die kritiek ‘daar zal wel een kern van waarheid in zitten’. Je gaat er immers van uit dat de heren en dames die zo massaal klaagden, en uit de business zelf komen, niet zomaar iets roepen, toch?
Totdat ik in Duitsland kwam, waar de horeca, musea en andere uitgaansgelegenheden, ook campings en hotels, al wekenlang de ‘3G-maatregel’ moeten hanteren. En wat schetst nu al vier dagen mijn verbazing? Het is een automatisme. Bij een restaurant staat geen extra medewerker aan de ingang die eerst controleert of je wel aan de 3G-regel voldoet. Nee, je gaat zitten en vervolgens wordt bij het opnemen van de drankbestelling, gevraagd naar je 3G-bewijs. Die tover je op je smartphone tevoorschijn en klaar. Bestel maar! De serveersters, baliemedewerkers en caissières doen er niet moeilijk over en het kost ze letterlijk geen minuut extra werk. Voor klanten is het, zeker in restaurants en cafés, zelfs een groot voordeel. Je ziet of staat niet meer onnodig te wachten totdat er een keertje een ober of serveerster voorbij komt om de bestelling op te nemen. Mooi toch!
Na een paar bezoeken aan restaurants, cafés of musea wordt het tonen van het ‘3G-bewijs’ ook voor jou, als klant, een automatisme. Wij gaan al twee dagen geen gelegenheid meer in zonder dat we buiten alvast de CoronaCheck app geopend hebben en de QR-code info op het scherm staat. Nee, hier in Duitsland hoor je (vrijwel) niemand klagen over de 3G-toegangscontrole. De horeca, musea en andere uitgaansgelegenheden zijn vooral blij met de omzet die weer gemaakt kan, en mag, worden.
En handhaven? Met een tiental horeca en musea ervaringen kan ik daar niet al te veel over roepen, maar ik heb nog nergens een handhaver (Ordnungsamt) of politieagent gezien die er op toezag dat iedereen zich aan de regeltjes houdt. We hebben het hier natuurlijk wel over Duitsland waar, zonder een foute vergelijking te maken, van overheidswege ingestelde regels doorgaans braaf en beschaafd opgevolgd worden.
Misschien moeten de Nederlandse horeca, musea en lokale overheden ook maar eens gewoon beginnen, vanaf 25 september, in plaats van nu al moord en brand te schreeuwen. Wie weet gaat het bij ons straks net zo soepel, en zonder extra (personeels)kosten als bij de oosterburen.