De GP in Zandvoort is vandaag officieel van start gegaan en wij mochten het beroemde (of: beruchte) Alfa Romeo-duo aan de tand voelen. Newby Antonio Giovinazzi en veteraan Kimi Räikkönen zaten onderuitgezakt te wachten op het volgende interview, met vast weer de standaard vragen. Maar dat deden wij nou net niet.
Rustig aftrappen met de vraag of er een leven is na(ast) racen. Vooral Kimi is heel uitgesproken. Hij stopt tenslotte ook met racen aan het eind van dit seizoen. “Voor mij is het leven naast racen belangrijker. We moeten altijd reizen, onze familie missen of als ze meereizen, zien we ze nauwelijks. Sommige dagen zijn moeilijker dan andere dagen. Je hunkert op de moeilijke dagen naar het normale leven. Dus ja, ik vind ertussen, naast en daarna een veel betere kwaliteit van leven.”
Wat zijn je plannen na het F1-leven? Daar is hij heel kort in: “Geen plannen, zoveel mogelijk tijd doorbrengen met mijn gezin. Geen strakke (tijds)schema’s meer, doen waar we zin hebben, wanneer we dat willen.”
Antonio zegt over life after racing: “Ik heb hier zoveel plezier in, ik hoop het nog lang te kunnen doen. En zoals Kimi zegt, soms is het zwaar, het reizen en vooral het weg zijn van je familie. Maar ik kijk uit naar volgend jaar waarin ik hopelijk nog steeds bij Alfa Romeo ben.
Jullie krijgen natuurlijk heel veel aandacht van vrouwen, hoe ga je daar mee om? Juicy details graag. De heren kijken elkaar aan, beginnen ongemakkelijk hard te lachen en door elkaar te praten. “Ik ben al een oude man, ik weet niets meer”, zegt Kimi.
“Jawel, je hebt aardig wat meegemaakt en een heel scherp geheugen, vertel”, lacht Antonio.
“Ik ben getrouwd, heb twee kinderen, het leven is goed”, vertelt Kimi. Maar dat zegt niets, toch? Deel gerust je spicy momentjes, blijft tussen ons.
“O, dat is aardig van je”, sneert Antonio, “maar kijk maar uit wat je zegt, Kimi.”
“Ik heb niets anders nodig dan mijn vrouw en kinderen”, zegt Kimi vroom.
En jij, Antonio? “Ik ben een goede gozer, ja, ik ben echt een goede gozer.”
“Nou, dat komt er niet heel geloofwaardig uit”, zegt Kimi. Nee, vind ik ook, want ook goede gasten hebben spicy momenten. “Volgende vraag, alsjeblieft”, lacht Antonio.
Hoe ziet de perfecte dag eruit? “Geen plannen maken”, roepen ze beiden. “Lekker weer, laat opstaan, goed ontbijt. En dan kijken wat de dag brengt, samen met het gezin relaxen”, zegt Kimi.
“Ja”, vult Antonio aan, “We hebben een gestrest leven, moeten continu aan staan, focussen, meetings, alles op tijd. Dus een perfecte dag is zonder plannen waarin geen tijd bestaat, en plezier maken. Beetje tennissen, fietsen.”
Kimi knikt beamend: “Gewoon doen waar je zin in hebt.”
Zijn jullie vrienden, buiten de F1 om? “Ja, we zijn vrienden, maar we zien elkaar niet vaak omdat we beide in een ander land wonen. En daarnaast heb je je eigen dingen waar je aandacht aan wilt geven. Waren we maar buren, he, Antonio”, lacht Kimi.
Maar misschien op vakantie samen? “Nee, dat gaat niet”, zegt Kimi, “Antonio wil alleen maar feesten en ik wil familiedingen doen.”
Ben jij zo’n feestbeest, Antonio? “Nee, nee, dat ben ik helemaal niet, wat zeg jij nou weer, Kimi”, lacht Antonio. “Tuurlijk, ik ben veel jonger dus ik heb andere interesses dan Kimi.” “Ja, kom maar met de stories, Antonio!” Maar het blijft stil.
Ok, geen spicy momenten? Dan forceer ik wel een antwoord. “Ja,” zegt Kimi, “dit is hoe vrouwen het altijd doen.”
Is het net als bij voetbal, dat jullie de avond voor een belangrijke race geen seks mogen hebben? Ze schieten beide in een zenuwachtig lachje. “Nee, ik heb daar regels voor. Als mijn vrouw mee is, doen we wat we willen, daar zegt de F1 niets over. Maar ik kan je wel een mooi verhaal vertellen”, zegt Kimi.
“Ja”, roept Antonio, “eindelijk een spicy moment!” “Toen ik met F1 begon, tijdens mijn eerste race in Oostenrijk, zei de trainer tegen mij, het is niet toegestaan je vriendin mee te nemen. Want je kunt hierdoor uit balans raken, het is niet goed voor je concentratie etc. Maar ze was al in Oostenrijk, in een ander hotel, dat zei ik op dat moment maar niet. We hebben gewoon gedaan wat we wilden en ik heb een perfecte race gereden. Het gaat toch om het eindresultaat”, lacht Kimi. “Soms proberen ze dit soort regels op te leggen, maar dat werkt gewoon niet.”
En jij, Antonio, denk jij er ook zo over? “Uitkijken wat je zegt nu, Antonio.” “Ja, ze wil gewoon een story, maar krijgt ze niet. Alles wat Kimi zegt, ben ik het mee eens”, lacht Antonio.
Stel, je zou gevraagd worden om in een film te spelen, wie zou je dan je vrouwelijke tegenspeler zijn en waarom?
“Dan kan ik echt niet vertellen”, zegt Antonio. Tuurlijk, kun je dat, gewoon de vraag beantwoorden. “Laat je maar gaan, Antonio, vertel het maar, niemand luister mee”, grapt Kimi. “Mijn vriendin.” Antonio speelt op safe.
“En jij, Kimi”, vraagt hij, “maar wees voorzichtig.” “Ik heb wel eens een reclamespotje gedaan met mijn vrouw”, zegt Kimi, “dat was heel leuk.”
“Ja, zie je nou, gewoon je vrouw dus toch”, zegt Antonio verongelukt.
Makkelijke antwoorden, heren. “Misschien, maar ik voel me het meest comfortabel bij haar, en dan lukt een scene ook goed”, zegt Kimi.
Antonio knikt beamend. Wat maakt je heel oncomfortabel? “Jouw vragen”, zegt Antonio.
Kimi lacht, “Niets eigenlijk, ik voel me niet snel oncomfortabel.”
Kimi, kun je Antonio nog goed advies, een leuke learning meegeven zo vlak voordat je stopt? “Ik weet het niet, ik geef hem in ieder geval een helm, dat is wat hij graag wilde, dus bij deze”, grapt Kimi. “Ik zie dat hij steeds beter weet wat hij wil en nodig heeft. Hoe meer je leeft, hoe meer je over jezelf te weten komt. Dan voel je met de tijd precies wat je nodig hebt en wat niet, het wordt steeds makkelijker. En als je wil blijven leren en je blijft bij jezelf, dan komt het wel goed. Dat is wat ik doe. Als je bijvoorbeeld niet gelukkig ben, dan kun je net doen alsof, dat werkt een tijdje, maar uiteindelijk val je door de mand. Blijf altijd en overal, in elke situatie jezelf.”
Antonio kijkt Kimi bijna verliefd aan.
Naast racen, waar word je intens blij van? “Sport”, vraagt Kimi. Nee. “O, eh, motorsport”, lacht hij. “Maar naast sport, de normale dingen in het leven, mijn gezin. Sommigen vinden dat saai, maar ik voel me daar heel erg fijn bij.”
Antonio? “Sport? Fietsen.”
‘Nee”, zegt Kimi, “je mag geen sport kiezen, kies wat anders.” ‘Ja maar, ik vind sport leuk.” “Je vindt toch nog wel meer leuk?!” Stilte.
“Ja”, zegt Antonio, “de normale dingen ook. Thuis, het zuiden van Italië, tijd doorbrengen met mijn vrienden, voetballen. Leuke dingen doen met mijn familie, gewoon, het normale leven. Ik ben tenslotte ook maar een doodgewone jongen.”
Kimi kijkt met een geamuseerd lachje Antonios kant op. Heb je geen persoon, Antonio, waar je heel blij van wordt? “Een persoon? Ja, natuurlijk, mijn vriendin.” “Ja dag”, schampert Kimi, “dat is zo’n ongelooflijk saai antwoord, kun je niet iets leukers verzinnen?”
Beide heren schieten in de lach. “Bedankt, Kimi.”
Als laatste heren, het meest legendarische moment samen, welke, wanneer was dat? Er valt een stilte. Geen? Gehakkel.
“Ik denk deze 20 minuten met jou”, zegt Antonio. “Ja”, daar ben ik het wel mee eens”, lacht Kimi. Maar hij komt toch met een momentje. “Het was een rondje samen op de Nürnbergring. Ik wist niet dat Antonio mee zou rijden. De condities waren niet zo goed, de baan was nat en een beetje slippery. Hij was zo ongelooflijk bang naast mij, was echt hilarisch.”
“Ja, ik kan er niet tegen om ernaast te zitten.” “Ik probeer hem altijd bang te maken. Wanneer was je ook alweer zo bang?” “Dat was van de Spa-track terug naar het hotel.” Wat deed je dan? “Niets eigenlijk, maar hij wordt gewoon heel snel bang.” “Niet waar, jij zat bovenop de andere auto!” Kimi lacht, “Zie je wel.”
20 minuten waren te kort, de hardcore-vragen zijn voor de volgende keer. Maar dit was by far een van de leukste interviews die ik heb mogen doen.
