Als iemand met een CD aankomt, dan heb je waarschijnlijk een grijns op je gezicht: “Hoe gaan we die afspelen dan?” Inmiddels worden laptops al een tijd niet meer voorzien van cd rom-drives, gebruiken we geen boomboxen maar Bluetooth-speakers in combinatie met een streamingdienst en heeft de discman plaatsgemaakt voor de smartphone. Toch een kleine shout out naar de CD, die ons ruim veertig jaar geleden op deze dag kwam verblijden met een nieuwe manier om muziek te luisteren.
Eigenlijk was de CD, de compact disc, al uitgevonden in 1979. Echter verscheen hij pas in 1982, na inspanningen van Sony en Philips om meer te doen met het prototype dat ze hadden gezien. De uitvinding werd gedaan door James Russell, maar zou niet tot stand zijn gekomen als Arthur Schawlow en Charles Townes in 1958 niet het laser hadden uitgevonden. Hiermee wordt de CD namelijk gelezen.
De CD kon ongeveer 80 minuten aan muziek afspelen. De schijfjes waren aanzienlijk steviger dan vinyl en cassettebandjes, de voorlopers van de CD. Bovendien kon je met een CD ook heel makkelijk skippen naar het volgende nummer, terwijl je met een bandje dan moest doorspoelen en op goed geluk weer op play kon drukken in de hoop dat je ver genoeg was doorgespoeld.
De CD was dus een welkome vernieuwing in de muziekwereld, waarvan de Zweedse popgroep Abba als eerste gebruik kon maken. De eerste CD ooit was het album The Visitors van Abba. Dat werd overigens niet het bestverkochte CD’tje allertijden, want dat was die van het Greatest Hits-album van The Eagles. Die ging meer dan 38 miljoen keer over de toonbank. CD’s kosten voor een album ongeveer 40 tot 45 gulden (18 tot 20 euro) en een single (met daarop één tot drie nummers) was 5 tot 15 gulden (2 tot 7 euro). Een CD-speler kostte in 1987 nog ongeveer 600 gulden (275 euro).
De teloorgang van de CD is te wijten aan het kunnen downloaden van muziek. Dat werd zo rond de afgelopen millenniumwisseling gedaan door Napster en Kazaa, maar eigenlijk was het Apple dat in 2001 met iTunes kwam als officiële opvolger van de CD. Hierop moest je namelijk wel betalen voor de muziek, alleen kreeg je vervolgens geen fysiek iets, maar een MP3-bestandje. Sinds Spotify in 2008 werd gelanceerd, is de CD helemaal achteruit gehold in verkopen. Hiermee betaal je niet voor een bestand, maar heb je een maandelijks abonnement waarmee je toegang krijgt tot zo’n beetje alle muziek die je maar kunt bedenken. Die stream je vervolgens via het internet naar je smartphone of andere apparaat.
Leuk feitje: het gaatje in de CD is precies dezelfde grootte als het Nederlandse dubbeltje. De ontwerper zou ons muntstuk uit het guldentijdperk hebben gebruikt om de maat te bepalen. Uiteindelijk schijnen er wel 200 miljard CD’s verkocht over de hele wereld, dus we kunnen wel stellen dat dit een zeer succesvol medium is. Nu zie je ze nog steeds in het straatbeeld, maar vooral als je het platteland op gaat. Ze blijken namelijk zeer goed te werken als vogelverschrikkers.
Beeldbron: Bru-nO
