Er is behoorlijk wat commotie ontstaan na een alles vernietigend artikel van Search-guru Danny Sullivan op zijn blog SearchEngineLand waarin hij voorbeelden geeft van hoe Microsoft mogelijk zoekresultaten van Google kopieert.
In zijn artikel toont Sullivan overduidelijk aan dat het voor Bing bijna onmogelijk is te ontkennen dat dit niet gebeurd is. In een eerste reactie van Stefan Weitz, via mail verzonden aan SearchEngineland, bevestigt nog ontkent de opperbaas van Bing de bewijzen van Sullivan. Juist op het punt waar Weitz alle kritiek kan weerleggen zegt hij “We’re not going to go deep and detailed in how we do it“, waarmee je niemand overtuigt dat alles wat Danny Sullivan tracht te bewijzen onjuist is.
Het is overigens niet niks als ’s wereld belangrijkste en meest gebruikte zoekmachine Google de enige serieuze runner-up beschuldigt van plagiaat. Gezien de status en autoriteit van Sullivan kun je er van uit gaan dat hij zijn huiswerk zeer goed heeft gemaakt en zich ook bewust zal zijn geweest van wat de impact van zijn artikel op SearchEngineland zou gaan losmaken.
Inmiddels is de commotie mainstream en kijkt de gehele digitale wereld mee. Mary-Jo Foley, reporter bij ZD-Net en meestal goed geïnformeerd schrijft dat ze bij navraag bij Bing het antwoord kreeg “We do not copy Google’s results”. Microsoft heeft in een reactie van Harry Shum, Corporate Vice President van Bing, gereageerd op het Bing Community Blog en zegt daar het volgende “To be clear, we learn from all of our customers. What we saw in today’s story was a spy-novelesque stunt to generate extreme outliers in tail query ranking. It was a creative tactic by a competitor, and we’ll take it as a back-handed compliment. But it doesn’t accurately portray how we use opt-in customer data as one of many inputs to help improve our user experience”.
Of deze verklaring voldoende zal zijn denk ik niet. Microsoft heeft meer uit te leggen en hopelijk kan het bedrijf dit ook. In het geval dat Sullivan gelijk heeft zou het zelfs beter kunnen toegeven dat in een sommige gevallen waar er geen resultaten zijn wordt gekeken naar de resultaten van Google, en waarom ook niet. Hoe dichter je bij de waarheid blijft, hoe minder je behoeft uit te leggen.
De reactie van Google op hun blog is duidelijk en laat helemaal niets aan de verbeelding over “However you define copying, the bottom line is, these Bing results came directly from Google” duidend op de hieronder beschreven zoekopdracht : It all started with tarsorrhaphy. Really. As it happens, tarsorrhaphy is a rare surgical procedure on eyelids. And in the summer of 2010, we were looking at the search results for an unusual misspelled query [torsorophy]. Google returned the correct spelling—tarsorrhaphy—along with results for the corrected query. At that time, Bing had no results for the misspelling. Later in the summer, Bing started returning our first result to their users without offering the spell correction. This was very strange. How could they return our first result to their users without the correct spelling? Had they known the correct spelling, they could have returned several more relevant results for the corrected query.
Tegenover al dit geweld zijn er ook lezers die een genuanceerdere kijk hebben op de case. Zo schrijft Mark Trbojevic in en reactie op Gizomodo het volgende : “This proves nothing other than Bing has auto-correcting algorithms and tries to offer you a more likely match to a mistyped search, BEFORE it tries to match parts of the actual word or words you typed! Google on the other hand mothers you and completely replaces what you actually typed with what it thinks you mean. I prefer the way Bing works”.
De vraag die hiermee overblijft is wat het effect dan is op de “gewone gebruiker”. Deze weet waarschijnlijk van niets van alle commotie, maakt zich niet druk over en zal zeker zijn zoekgedrag niet aanpassen.
