De Europese luchtvaartorganisatie ESA heeft een nieuw, ambitieus plan. Het heet project Solaris en het houdt in dat er stroom vanuit de ruimte aan aarde wordt geleverd middels satellieten. Dit is volledig groene stroom.
ESA’s plan is om met Solaris de voorbereidingen te treffen voor een mogelijk besluit in 2025 over een volledig ontwikkelingsprogramma voor zonne-energie uit de ruimte. Op die manier zouden we op een goede manier schone energie uit de ruimte kunnen halen. ESA schrijft: “Door middel van een beperkte initiële investering zullen we in partnerschap met de Europese industrie studies en technologische ontwikkelingen uitvoeren om de technische haalbaarheid te controleren en de voordelen, uitvoeringsmogelijkheden, commerciële mogelijkheden en risico’s te beoordelen van zonne-energie uit de ruimte als bijdrage tot het koolstofvrij maken van de energievoorziening op aarde.”
Hierbij belooft Europa om rekening te houden met het milieu, de gezondheid en de veiligheid, naast uiteraard de regelgeving en het ruimtevaartbeleid dat we op aarde hebben. Het doel is uiteindelijk om te zorgen dat Europa voorop loopt in de race naar goede oplossingen voor schone energie, tegen de opwarming van de aarde. Het wil dit niet alleen om zichzelf op de borst te kunnen kloppen, maar ook omdat het ziet dat de kosten voor fossiele energie enorm omhoog geschoten zijn door de oorlog in Oekraïne, wat een nieuwe, groene manier van energie opwekken nog urgenter maakt.
Het plan is als volgt: er worden zonnepanelen in de ruimte ingebracht (in de vorm van satellieten) en die kunnen dan 24 uur per dag zonlicht opvangen. Dat is als het goed is een heel betrouwbaar en stabiel systeem, meent ESA. De energie wordt niet alleen opgevangen, maar dankzij die satellieten ook draadloos naar de aarde toegestraald. Dat kan natuurlijk niet met de huidige satellieten die in de lucht hangen: er worden daarvoor wel nieuwe satellieten in de baan rond de aarde geplaatst. Dat is ergens spijtig, omdat dat plaatsen dan juist weer helemaal niet duurzaam is. Dat gaat namelijk diverse lanceringen betekenen waarbij enorm veel CO2 wordt uitgestoten.
Aan de andere kant heeft ESA natuurlijk beloofd om rekening te houden met vanalles, dus zal het daar ongetwijfeld ook aan worden gedacht. Het is bovendien nog een vrij wild plan: het neemt de komende 2,5 jaar om goed te onderzoeken wat er mogelijk is en hoe haalbaar dat is. Daarin neemt het dezelfde route als NASA de laatste jaren doet. Niet zelf het wiel uitvinden, maar het bedrijfsleven erbij betrekken dat over het algemeen ook geld inbrengt in dit soort projecten, naast uiteraard innovaties en uitvindingen. Onder andere bedrijven als Engie en Enel zijn betrokken. Voor zover bekend doen er geen Nederlandse bedrijven of universiteiten mee, maar misschien worden die later nog betrokken.
Het onderzoek moet nog beginnen en dat betekent dat het op dit moment niet eens duidelijk of het hele plan überhaupt haalbaar is. Maar, dat erin wordt geïnvesteerd om het te onderzoeken is al een stap vooruit. Van het ontwikkelen van de satellieten tot het plaatsen, van het opvangen van zonlicht tot het cruciale leveren van energie: het is een enorm project, maar er staat dan ook veel op het spel. Er wordt voor dat leveren van stroom gekeken naar bijvoorbeeld radiofrequentiestraling, maar ook lasers of zonlichtreflectie.
Er zijn inmiddels ook veel andere landen bezig met deze mogelijke vorm van energie opwekken en leveren, dus het is de vraag of het zo slim is om het allemaal los van elkaar te doen, of toch een meer corona-achtige manier van werken aan te houden en juist kennis te delen. Aan de andere kant blijft alles wat met de ruimte te maken heeft toch steeds uitmonden in een space race, dus dat zal ongetwijfeld hierbij ook het geval zijn. Als het in ieder geval maar een race wordt waarin we allemaal winnaars zijn.
