De Krabnevel is met het blote oog vanaf de aarde niet te zien. Het zijn de overblijfselen van een exploderende ster, of Supernova. In het jaar 1054 was de explosie wel te zien, en opgemerkt door astronomen uit die tijd, als een felle ster die enkele maanden aan de hemel stond. Hij bevindt zich op 6500 lichtjaar van ons verwijderd en staat in het sterrenbeeld stier. Sinds ruim een jaar heeft NASA en haar samenwerkende ruimteorganisaties de beschikking over een deep space telescope, beter bekend als de James Webb. Die heeft de afgelopen maanden al heel wat fraaie kiekjes gemaakt, waaronder een van een beginnende Supernova. Onlangs richtte Webb haar ogen, of beter gezegd de NIR (Near Infrared) camera en MIRI (Mid Infrared Instrument) op de Krabnevel.
Het primaire doel van de observaties die het team van de Princeton University met James Webb uitvoert is het verkrijgen van meer inzicht in de samenstelling van de restanten van de Supernova, die dus samen de Krabnevel vormen. “Dankzij de gevoeligheid en ruimtelijke resolutie van Webb kunnen we nauwkeurig de samenstelling van het uitgestoten materiaal bepalen, met name het gehalte aan ijzer en nikkel, wat zou kunnen onthullen welk type explosie de Krabnevel heeft veroorzaakt”, aldus Tea Temim die leiding geeft aan het team dat de nieuwe onderzoeken uitvoert.
Bijkomstig voordeel van de high-res Infrarood observaties is de bijzonder fraaie nieuwe beelden die hiermee van de Krabnevel tot ons gekomen zijn. De laatste goede observatie van de Krabnevel dateerde alweer uit 2005, toen uitgevoerd door de Hubble ruimtetelescoop.
De foto die nu op basis van Webb’s observeringen is vrijgegeven door de NASA, lijkt op het eerste gezicht veel op die uit 2005 van de Hubble. Echter, doordat Webb veel meer details kan vastleggen, hebben de astronomen de beschikking over meer informatie om de exacte samenstelling van de Krabnevel te bepalen. Zo is in Webb’s infraroodwaarneming een heldere, kooiachtige structuur van pluizige gasvormige filamenten, in roodoranje te zien. Meer in het midden van de nevel is bovendien voor het eerst de emissie uit stofkorrels (geel-wit en groen) door Webb in kaart gebracht.
Het infraroodlicht dat door de James Webb telescoop opgevangen wordt, maken ook de innerlijke werking van de nevel beter, en met meer detail, zichtbaar. Zo wordt in het bijzonder wat bekend staat als synchrotronstraling benadrukt. Deze straling wordt geproduceerd door geladen deeltjes, zoals elektronen, die met relativistische snelheden rond magnetische veldlijnen bewegen. De straling verschijnt op de foto als melkachtig rookachtig materiaal in het binnenste van de Krabnevel.
